Ik weet niets van auto’s. Ik heb er ook in de verste verte geen band mee. Voor mij dient een wagen enkel om je van A naar B te brengen. In het dagelijkse leven deelt mijn man die pragmatische omgang met wagens. Maar af en toe koopt hij een automagazine, om dan weg te dromen bij auto’s uit de jaren ‘60 en ‘70. Tot voor kort bleef het bij platonische liefde. Maar daar kwam onlangs verandering in…
Een tijd geleden stond er in één van die magazines een artikel over de Fiat 130 coupé. Als er één wagen is waar mijn man ooit mee wil rondrijden, dan is het die wel. Puur omwille van het mooie design. ‘Stel je voor dat we met zo’n wagen op vakantie kunnen gaan,’ zei hij. Mij deed het, zoals gewoonlijk, niet zo veel. Maar toen ik even later op zoek moest naar een leuk cadeau voor zijn veertigste verjaardag, kreeg ik plots een lumineus idee: ik zou een verrassingsritje in een Fiat 130 Coupé regelen. Ik ging dus op zoek naar een verhuurder. Helaas, niets te vinden.
Een ultieme surfsessie bracht me uiteindelijk op deze Nederlandse Fiat 130 website. Dan maar een mailtje geschreven naar Peter en Lex met de vraag of zij me niet op het spoor van een verhuurder konden brengen. Dat konden ze helaas niet. Maar ze waren zo gecharmeerd door mijn verrassingsidee, dat ze prompt aanboden om zelf een ritje te regelen. Na wat heen-en-weer-gemail, bleek dat er sinds kort een Fiat 130 Coupé in Brussel woont. De eigenaar, Leo, was al even sympathiek als genereus. En al gauw bedisselden we een plannetje om op een mooie zondag te gaan toeren in Vlaanderen.
Mijn man wist dat hem die zondag iets te wachten stond, maar had geen flauw idee wat. Rond de middag ging de bel. En ja, daar stond-ie op onze oprit: een stijlvolle muisgrijze 130 coupé. Recht van de garage, helemaal netjes in orde gebracht. Mét chauffeur, of beter gezegd begeleider. Aan het gezicht van mijn man te zien was de verrassing toch wel geslaagd 😉 En zelfs ik moest toegeven dat dit toch echt wel een mooie wagen is.
We kregen eerst een uitgebreide introductie van Leo. Over alle typische details van de Fiat 130 coupé, de geschiedenis van de wagen… Even later trokken we de baan op. Eerst met Leo aan het stuur, na een kwartiertje mocht Sven het overnemen. We cruiseden wat door de Brabantse velden en heuvels. In Aarschot hielden we halt voor een gezellige oervlaamse lunch (stoofvlees of biefstuk met frietjes en een glas bier). Leo had ook lectuur meegebracht: allerhande brochures en artikels over de Fiat 130 coupé. Bleek dat de wagen waarmee we rondreden net die wagen was die in het bewuste artikel stond dat de aanleiding vormde tot dit ritje! Onze laatste stop was de mooie abdij van Averbode. Daar hielden we halt voor een lekker ijsje en een fotoshoot van de wagen in de prachtige dreef.
Daarna tijd om richting Leuven te rijden langs de snelweg. De Fiat kon echt wel vlot mee met het andere verkeer. In Leuven wachtte onze eigen wagen ons op. Na de rit in de 130 coupé durf ik op deze website bijna niet zeggen welke: een tweedehandse Renault Kangoo, praktisch maar helaas niet zo aantrekkelijk. Tsja, beide voeten weer op de grond, dus.
Leo, ontzettend bedankt om een hele zondag jouw niet alleen jouw liefde voor je wagen maar ook de wagen zelf met ons te delen. Het was een prachtige dag in aangenaam gezelschap, waar we nog lang met veel plezier aan zullen terugdenken!
Katleen Craenen
