Nederland kent steeds meer rijdende Fiat 130’s, ze worden ook steeds mooier. Die moet je niet in de garage laten staan. Hier moet je meer mee doen dan op zondag een rondje rondom de kerk.
Als je het hier ook mee eens bent en je hebt een Fiat 130 is deze meeting zeker iets voor jou.
In Silbach vlakbij Winterberg in het Sauerland (Duitsland) staat Landhaus Silberberg van Wolfgang en Nicole. Hier zijn we in 2021 en 2023 ook al eens geweest.
Van 9-11 mei is het hotel gereserveerd voor de Fiat 130. Het hotel heeft een nieuwe website met o.a. ook een speciaal gedeelte over oldtimers die het hotel bezocht hebben, kijk er gerust eens naar, je zal verbaasd zijn…
Programma
Vrijdag 9 mei.
De meeting start aan het einde van de middag bij ons hotel Landhaus Silberberg in Silbach. Er is geen gemeenschappelijke heenreis, natuurlijk kunnen hier onderling afspraken over gemaakt worden.
De gemiddelde reistijd vanuit Nederland is ca. 4 uur. Het diner is optioneel, we kunnen ons heel goed voorstellen dat je pas later de avond arriveert.
Concreet:
aankomst hotel in de loop van de middag, het terras/bar zal geopend zijn.
19.00 uur optioneel diner in het hotel voor degene die dat aangegeven hebben.
hierna gezellig afzakkertjes nemen aan de bar van het hotel.
We herbeleven een complexe periode in de Italiaanse geschiedenis, tussen de jaren zeventig en tachtig, waarin misdaad en terrorisme het land diepgaand hebben getekend.
Van de brute ontvoeringen tot de acties van de rode brigades: deze video vertelt de tragedies en helden uit die jaren, zoals Eng. Taliercio, symbool van moed en integriteit.
We duiken ook in een merkwaardig aspect van die tijd: de gepantserde auto’s, die niet alleen ondernemers en politici beschermden, maar ook hun families.
Bekijk de iconische gepantserde Fiat 130 van Conte Agusta en de gepantserde Alfetta die Luciano Benetton in 1982 redde.
Klik op het YoyTube logo voor het volledige (Italiaanstalige) filmpje.
Stel je voor: je bent fijn aan het winkelen in Milaan en ineens sta je oog in oog met deze Fiat 130 Familiare, zomaar in de etalage van een exclusief warenhuis.
In een oude Fiat garage staan in de showroom een hele collectie o.a. 70’r jaren Fiats.
Het bedrijf bestaat niet meer maar de showroom wordt gebruikt om al deze mooie Fiats, waaronder een zeer fraaie 130 ten toon te stellen.
Je ziet in ieder geval: Fabrieks tour Fiat, Fiat 128 Coupe, Fiat Dino 2400 spider, Fiat Dino 2400 Coupe, Fiat 130, Fiat 125, Fiat 1500 coupe, Fiat 850 sport coupe en meer…
(gepubliceerd 18 nov 2012)
kijk vooral onderstaand filmpje.
Wil je meer weten over de historie van deze garage klik dan hier
Een van de unieke aspecten van de Fiat 130 is het interieur en specifiek de gemonteerde bekleding. De zeer sprekende oranje kleur geven de 130 zijn eigen speciale uitstraling.
De stoffen bekleding van de Fiat 130 vertoont, afhankelijk van het gebruik, na zo’n 50 jaar gebruikssporen of erger.
Op kritische plekken kan deze gaan scheuren en komt de zitting door het stof heen.
Steeds meer eigenaren van de 130 krijgen hiermee te maken.
Deze stof geeft de 130 juist die geweldige uitstraling van binnen en hoort heel erg bij deze auto.
De groep mensen die de 130 een warm hart toedraagt en deze auto wil blijven rijden groeit almaar, steeds meer mensen krijgen te maken met de slijtende stoffen bekleding.
De huidige oranje bekledingsstof is niet meer te krijgen en wordt niet meer geproduceerd.
Alex van der Laan, bekende Fiat 130 restaurateur, is op zoek gegaan naar een oplossing en heeft deze gevonden.
Op zijn website lees je hier meer over: klik hier
Op Facebook heeft Alex deze post hierover geschreven.
Op de website van Bellesio wordt deze stof apart genoemd: klik hier
Per 130 heb je ongeveer 10 meter stof nodig.
Buiten de oranje stof heeft Ballesio ook de blauwe en grijze stof beschikbaar.
Ballesio is ook aan het experimenteren met de vloerbedekking, ook deze kunnen ze maken. Meer gegevens zijn (nog) niet beschikbaar.
Dit betreft enkel het materiaal, het bekleden moet de klant zelf verzorgen.
Op Facebook verscheen onderstaand bericht:
Afgelopen week (november 2024) gespot in Zwitserland. Eigenaar onbekend, sinds forse ontruiming van de hal staan de auto’s buiten.
Volgens het laatste onderzoek geen verkoop, geen onderdelen.
Met vele foto’s:
Op internet wordt ook uitgebreid stil gestaan bij dit fenomeen: klik hier en hier
Before Fiat owned Lancia and Alfa it made a real attempt at rivalling the big German luxury makers.. the 130 Coupe was a proper luxury car, with an incredible body by Pininfarina and a V6 race derived engine.
Unfortunately it was not a success. Today we find out why. Why FIAT’s Attempt To Challenge BMW Was Destined To Fail. Brilliant but destined to fail.
AutoMoto.it heeft een uitgebreide rapportage gemaakt van de Fiat 130, zowel de Berlina als Coupe.
In deze rapportage vervullen Giorgio en Alberto van de Fiat 130 Club Italië een hoofdrol.
Mocht je Italiaans spreken dan is deze rapportage zeer de moeite waard, de beelden zijn sowieso erg mooi daar er origineel oud promotiemateriaal is gebruikt.
Ondanks dat het gebruikte staal van goede kwaliteit is en de bodemplaat maar liefst 2 mm dik is, is roest een groot aandachtspunt wanneer een kritieke blik geworpen moet worden op een mogelijk aan te schaffen Fiat 130 coupé. Mechanisch zijn er ook een aantal standaard problemen die oplosbaar zijn, maar soms wel veel geld kosten.
Roestproblemen:
1 De voorschermen roesten voornamelijk bij de aansluiting op de A-stijl (voorruit). Dit komt door het ontbreken van een binnenscherm. Hierdoor verzamelt vuil zich in de bovenste hoek van het scherm. Met de hand kan deze plek gemakkelijk van binnenuit gecontroleerd worden. Als de roest al aan de buitenzijde zichtbaar is, betreft het dus geen oppervlakkige roest, maar een van binnenuit doorgeroest plaatdeel.
2 Het voorscherm heeft een tweede kritieke punt. Het betreft de aansluiting met de dorpel. Dit is een opvangbak voor vuil. Vaak zijn hier aan de buitenkant roestbobbeltjes te zien. Herstellen is op zich niet lastig, echter de holle ruimte achter dit punt kan gevuld zijn met vuil door een geblokkeerde waterafvoer. De interne schade is dus nooit met zekerheid vast te stellen.
3 Het einde van de dorpel bij de voorwielkuip is ook een bekend probleem. Hier kan een niet ontworpen ventilatiegat ontstaan. Herstel is kostbaar.
4 Vooral bij auto’s uit Zwitserland is het zaak de bevestigingspunten van het motorblok te bekijken. Door de strengere keuringen in Zwitserland kan een auto hierop afgekeurd worden. In Nederland lijdt het niet tot afkeuring, maar wel tot zorg. Het betreft de gecombineerde bevestiging van het subframe (torsievering), de carrosserie en de ophangingrubbers van het motorblok. Reparatie is mogelijk met een verwijderd subframe en een verwijderd motorblok!
5 De dorpels in zijn geheel dienen ook met een hamer geïnspecteerd te worden. Vanwege het feit dat water uit de carrosserie hierdoor afgevoerd moet worden. Een geblokkeerde afvoer lijdt tot veel problemen.
6 De achterraampjes kunnen bij een coupé ongeveer vijf centimeter open. Dit betekent dat het water langs deze raampjes de carrosserie inloopt. Er is een opvangbak gecreëerd onder het raam. Via een rubber slang wordt het water achter het paneel langs, afgevoerd in de dorpel en uiteindelijk naar buiten. Deze afvoer kan geblokkeerd raken. Je staat er echt versteld van hoeveel rotzooi er in de bak kan liggen. De opvangbak kan zo doorroesten waardoor het paneel onder de ruit aangetast raakt. Een tweede probleem is dat de rubberen slang bij het monteren van het interieur los kan schieten van zijn onderste aansluiting. Hierdoor ontstaat er wateroverlast achter het paneel. Als deze problemen bestaan, uit de roest zich aan de buitenzijde net boven de dorpel. Advies voor bezitters en kopers: demonteer het interieur bij de achterramen en controleer of alles nog naar behoren functioneert!
7 Volgende punt betreft de aansluitingen van de dorpels met de achterwielkuip. Ook hier is een vergaarbak voor straatvuil. De gevolgen zijn gelijk als bij aansluiting aan de voorzijde.
8 Makkelijk te controleren is de bak onder het reserve wiel. Een geblokkeerde waterafvoer lijdt tot doorroesten.
9 De ruimte achter het tankdopje is ook een beruchte plek. Vanuit de kofferruimte kan, na verwijdering van de aanwezige bekleding, gekeken worden naar het plaatwerk.
10 De achterlichten krijgen, door uitdroging van de rubberen afdichtingen met de carrosserie, last van wateroverlast. Het water verzamelt zich rond het achterlicht en zorgt, vooral boven de unit, voor een doorgeroest paneel. Ook hier kan sprake zijn van geblokkeerde waterafvoeren.
11 De voor- en achterruit zijn geplakt. De sierlijst is erop gedrukt in een bedje van kit. Door uitdroging van deze kit kan water achter deze sierlijsten kruipen. Bij de achterruit manifesteert zich een probleem in de C-stijl en bij de aansluiting van de ruit op het onderste paneel. Bij de voorruit kan het water, door de rijwind, juist aan de bovenzijde van het raam ophopen. Hierdoor kunnen lekkages in het interieur ontstaan en begint het dak te roesten.
Mechaniek:
De motor staat bekend als zeer robuust. Wel dient er regelmatig onderhoud gepleegd te worden. Vooral het stellen van de kleppen is belangrijk. Indien de kleppen niet tijdig gesteld worden, zo rond de 10.000 km, worden de nokkenassen puntig en zal de motor niet meer mooi lopen. Nokkenassen zijn een schaars goed aan het worden en daarom prijzig.
Oververhitting van het blok dient te allen tijde vermeden te worden. Kapotte koppakkingen en gescheurde koppen, tussen inlaat- en uitlaatklep, zijn de gevolgen.
Vaak terugkerende slijtagepunten zijn: de waterpomp, wiellagers, kachelkranen, uitlaten en kruiskoppelingen. Deze onderdelen zijn nog verkrijgbaar via specialisten. Onderdelen zoals de wiellagers, waterpomp, remslangen en elektronische ontstekingen kunnen ook bij de club besteld worden tegen inlevering van de oude componenten en bijbetaling van enige pecunia.
De Paus reed erin, en er is een club van in Nederland, maar qua aantallen is een van de zeldzaamste klassiekers: de Fiat 130, zowel de Berlina als de Coupe. Het is bijna veertig jaar geleden dat ik er een gezien heb, maar dan ook dagenlang, van binnen en van buiten, als chauffeur. Van wijlen Umberto Agnelli himself.
In 1977 was ik tweedejaars student aan de School voor de Journalistiek in Utrecht, woonachtig in een kraakpand aan de Herengracht in Amsterdam. Een beurs had ik niet, dus ik zat meer op de bestelwagen van Bouwvaria in de Staatsliedenbuurt, dan in de klas in Utrecht. Via een uitzendbureau, waar ik al snel de mooie baantjes kreeg omdat ik nooit ‘nee’ zei tegen het vuile werk.
Op een goede dag vroegen ze me of ik een net pak had. Dat had ik niet, maar ik zei ‘ja’ en ging als de sodemieter een pak kopen op het Waterlooplein. Dat pak goedgekeurd stuurden ze me de volgende dag naar het hoofdkantoor van Fiat, waar ik de sleutels van een donkerblauwe en nagelnieuwe 130 Berlina kreeg, samen met een uit de kluiten gewassen ras-Amsterdammer in een slecht zittend pak, die de sleutels van een tweede Berlina kreeg. We ontvingen na het laten zien van onze paspoorten een stapel papieren met stempels, en het adres van een speciale slagboom op Schiphol.
Na een blik op die papieren stapte er een Marechaussee bij me in en wees me de weg naar een platform waar even later een kleine privé jet aan kwam taxiën. Daar kwam de Umberto Agnelli uit, het jaar daarvoor afgetreden als CEO van Fiat, maar nog steeds vice-president. Met drie andere hotemetoten, en twee bodyguards. Umberto en twee mannen in dure maatpakken stapten bij mij achterin, de twee bodyguards en de kennelijk mindere god in de tweede Berlina.
De ritten gingen van Schiphol naar het Amstel Hotel en Fiat Amsterdam, twee dagen lang vice versa. Met die grote Mokummer en de bodyguards, die geen woord niet-Italiaans spraken, werden we in de eetzaal van het Amstel gezet, dat toen volgens mij een Michelin ster had. Weliswaar in een hoekje, maar dat was ook wel terecht, gezien het eetgedrag van mijn mede-chauffeur.
Die oog nog smaak had voor het culinaire hoogtepunt van zijn leven, het boeltje met een hand prakte, met een hand naar binnen werkte, zijn mond afveegde en zij dat ie liever een rookworst van de Hema gehad zou hebben. De sommelier had ons geloof ik ook wel door, want die schonk maar gewoon in, zonder te vragen of er iemand wilde proeven.
Umberto bleek een vriendelijke en geïnteresseerde man, die me de tweede en derde keer herkende, een hand gaf, en vroeg hoe het met de studie voor ‘giornalista’ ging. Drie of vier keer in de zomer van 1977 en het voorjaar van 1978 mocht ik hem een paar dagen vervoeren. Het was een van de leukere baantjes die je als student kon hebben.
Tja, en die Berlina, dat was een knappe auto hoor, die 6 cilinder reed echt als een grote Duitser met een ster. Het was het resultaat van een eerste poging van Fiat om na het succes van de 500 en 600 – en de 850 – en de overname van Ferrari in te gaan breken in de hogere segmenten in de markt. Dat deden ze eerst met de fantastische Dino sport, die dezelfde motor had als de gelijknamige Ferrari, en vervolgens werd met de 130 de aanval op Mercedes-Benz en BMW ingezet.
Die slag werd niet gewonnen, en de oorlog ook niet. De 130 zou van 1969 in 1977 in productie blijven, maar er zouden nooit meer dan 15.000 stuks van gebouwd worden. Het is dus niet zo gek dat je ze bijna nooit ziet. In Italië was het wel een succesnummer bij de upper class. Voor de Paus werd door Fissore een speciale koets op de 130 gebouwd, waarmee hij een rondreis door Polen maakte.
Ex premier Aldo Moro, toen voorzitter van de Democratia Christania, maakte er zijn laatste officiële reis in, toen hij op 16 maart 1978 door de Brigate Rosso ontvoerd werd, en 55 dagen later, op 9 mei, vermoord werd.
Na de teleurstellende verkopen van de 130 heeft Fiat zich na 1977 niet meer aan een grote opvolger gewaagd.
Dat vond ik toen jammer, want omdat ik begin 1978 mijn eerste Mercedes kocht – een 280S (van 1969) – wist ik als geen ander dat die geweldige Berlina alle vergelijkingen met de 6 cilinders van Mercedes glansrijk kon doorstaan.
De Hollanders gaan 1e week van september weer naar Italië.
We gaan naar een bijzonder fijne plek, het Gardameer in Italië. Maar we parkeren onze auto’s niet bij de eerste de beste ’touristtrap’ maar in Gargnano aan de westelijke oever van het Gardameer. Hier staat Hotel Gardenia al Lago, laat de eigenaar nu ook een Fiat 130 bezitten. Het hotel heeft voor ons goede parkeervoorzieningen geregeld en grenst direct aan het meer waar een grote tuin borg staat voor het echte vakantiegevoel. Hoef natuurlijk niet te melden dat je er heerlijk kan borrelen en dineren…
Over de reis:
We rijden in 2 dagen naar het Gardameer: vertrek op zaterdag 31 aug. en komen in de loop van de zondagmiddag aan in Gargnano. We verblijven 3 dagen aan het Gardameer en rijden weer in 2 dagen naar huis.
Zaterdag 31 augustus:
Er is geen centrale verzamel locatie en tijdstip geregeld. Natuurlijk staat het een ieder vrij om zelf afspraken te maken om samen op te rijden. Houdt er rekening mee dat we vandaag ca. 800 km. moeten rijden. We streven er naar om ca. 17 uur bij het hotel aan te komen.
Vertrek vanaf huis met eindbestemming Alpenmotel Säuling aan de Oberpinswang 10, 6600 Pinswang, direct over de grens in Oostenrijk aan de weg over de Fernpas. Houd er rekening mee dat dit hotel helaas geen uitgebreid ontbijt serveert. Google Maps naar Alpenmotel Säuling.
Om 18.30 uur melden we ons ca. 5 km. verderop bij Gasthof Alpenblick waar we heerlijk gaan smikkelen en smullen. Google Maps naar Gasthof Alpenblick.
Groepsfoto na afloop.
Zondag 1 september:
Vertrek uit het hotel Aankomst in de middag bij Hotel Gardenia al Lago (en Hotel du Lac).
We rijden naar het hotel aan het Gardameer over in principe de Fernpass. Maar er is een alternatieve route, die slechts ietsje langer is en ons langs wel heel mooie bergweggetjes voert.
Ons hotel:
Hieronder staat deze route. We besluiten op de dag zelf welke route we nemen.
Belangrijk hierbij is dat we vandaag in Oostenrijk NIET over de snelwegen rijden. Let hierop want we rijden een deel van de route direct naast de snelweg, dus blijf op de 171 en niet A12.
Totaal ca. 6 uur rijden, ongeveer 370 km.
We eten, uhh dineren, in het hotel om 19.00 uur.
Maandag 2 september: 4 Meren Tour:
Lago di Valvestino, Lago d’Idro, Lago di Ledro en Lago di Garda
Gargnano – Navazzo – Capovalle – Lake Idro – Lake Ledro – Riva del Garda – Gargnano.
Koffiestop bij Bar pizzeria Cinzia aan het Idromeer.
Totale lengte ca. 120 km. duur, zonder stop en terraspauzes bijna 3 uur.
Dinsdag 3 september:
Half rondje Gardameer: Gargnano – Maderno – Pont naar Torri del Benaco – Bardolino – Lazise – Peschiera – Borghetto sul Mincio voor bezoek van het oude historische centrum.
De afgebeelde route is ca. 60 km. en je doet er zonder tussenstops zo’n 2 uur over. De genoemde plaatsjes geven je allemaal wel heel erg het gevoel dat je in Italië bent en zijn zeker een bezoekje waard. Toeristisch en dus ijsjes genoeg.
Woensdag 4 september:
Programma vandaag is een keuzemenu, een ieder doet waar hij/zij zin in heeft.
Groepsfoto voor een wel heel bijzondere Fiat 130: de Pavesi
Bijvoorbeeld zijn er op rijafstand deze leuke musea te bezoeken:
rondstruinen op de markt in Gargnano iedere woensdag,
bezoek het Isola del Garda het grootste eiland in het Gardameer met een boot,
rondstruinen in Bardolino.
Donderdag 5 september:
Vertrek uit ons hotel voor eerste deel van de rit weer terug naar huis, overnachting ergens waar ze schnitzels en een bed hebben.
Deze plek is in Hotel-Gasthof zum Ritter, Neckarstraße 5, 74855 Haßmersheim, Duitsland. Dit is ca. 650 km. van ons hotel aan het Gardameer. Google Maps
Tijdens het diner in het hotel sluiten Dietmar en Lydia bij ons aan. Hopelijk nemen ze hun schitterende witte Fiat 130 Coupe, die we bij de laatste meeting in het Sauerland ook al ontmoeten, mee.
Natuurlijk mogen de brochures over de fiat 130 niet ontbreken. Dit boekwerk gaat over de Coupé, let vooral op de prachtige vormgeving, van zowel het boekwerk als de auto.
In de jaren 60 wordt het segment van de topklasse auto’s gedomineerd door de Duitse, Britse en Amerikaanse modellen. Dit is een doorn in het oog voor het management van Fiat onder aanvoering van Dante Giacosa.
Het toenmalige topmodel, de 2300, begint verouderd te raken en in 1963 wordt voorzichtig gestart met de ontwikkeling van een nieuw topmodel dat de concurrentie in de topklasse moet verslaan. In 1965 wordt besloten dat er een geheel nieuwe motor ontworpen moet worden. Deze taak wordt aan Aurelio Lampredi overgedragen, die net bij Ferrari weggegaan is vanwege verregaande meningsverschillen met Vittorio Jano, de constructeur van de bestaande V6 van de Ferrari Dino (2-liter). Samen hebben ze nog gewerkt aan de vergroting van deze V6 naar het maximaal haalbare van 2,4 liter. De nieuwe V6 moet geheel afgestemd worden op het gebruik in een topklasse auto: veel koppel bij lage toerentallen.
In maart 1969 wordt de nieuwe 130 Berlina getoond op de Salon van Geneve. Ondanks goede kritieken in de autobladen, waarin vooral de rijeigenschappen geroemd worden, maakt de 130 de verwachtingen van de Fiat-top niet waar. Om de verkopen te stimuleren krijgt Pininfarina in 1970 opdracht een coupé te ontwikkelen op het bestaande onderstel. De samenwerking met deze carrosseriebouwer gaat zelfs verder: Fiat levert de bodemplaat en een deel van de zelfdragende structuur aan bij Pininfarina, deze monteert de body en daarna gaat de auto naar de nieuwe Rivalta fabriek waar de coupés verder afgebouwd worden.
In maart 1971 wordt het resultaat getoond op de Salon van Geneve. Het ontwerp maakt grote indruk, de pers spreekt van: “Een klassieke schoonheid”. Het showmodel beschikt nog over de 2,8 liter V6, de productiemodellen worden uitgerust met de opgeboorde 3,2 liter V6. De stimulans van de verkopen blijft echter uit. De Berlina verdwijnt in 1976 van de prijslijsten, de coupé volgt een jaar later. In totaal zijn er 4.491 coupés gebouwd.
Met een nostalgische twist deelt Iain een persoonlijk verhaal over de Fiat 130 Coupé, een auto die in veel opzichten opmerkelijk veel op de 412 lijkt. Met een Fiat 130 Coupé bij de hand in de werkplaats, vertelt Iain over zijn reis met deze klassieke auto en hoe deze zijn passie voor exotische Italiaanse auto’s aanwakkerde.
Belgische prijslijst uit 1971, met enkel de 2800 in de verkoop. Duitse prijslijst 1974
Prijslijst 1975 van Italie.
Prijslijst van 1972 in NL
Prijslijst van 1976 in NL
De prijslijsten van KNAC “kies uw auto 1976” laat een bedrag voor de Fiat 130 coupe van
f 50.810,- zien waarbij de automaat nog eens f 1.554,- extra is.
Een film(pje) van Paul Faas van HollandCentraal over het milieu waarin de Fiat 130 zich thuis voelde.
Met in de hoofdrol een Fiat 130 Coupe.
Klik op onderstaand YouTube logo om de playlist te starten met alle Fiat 130 filmpjes die door mij gemaakt zijn. Het is geen compleet beeld van de Fiat 130 maar puur waar ik zelf bij betrokken/aanwezig was.
Dat er zelfs postzegels zijn gedrukt met een Fiat 130 wisten waarschijnlijk niet veel mensen. Welke waarde de postzegel heeft en uit welk land het komt is niet duidelijk.
The recent video appeared on YouTube was a thrill for all 130 lovers and Torino FC supporters. The football player Paolino Pulici, icon of all Torino FC supporters (172 goals scored in 17 years with Torino team and 1 championship won in 1976) has been interviewed in front of one of the plentiful 130 of his President Orfeo Pianelli.
Orfeo Pianelli has been President of Torino FC from 1963 to 1982 and he’s the last President that won a championship with Torino team.
Everybody reminds him as an idol, a marvelous man, and a great entrepreneur.
But for everybody, here in Turin, is THE PRESIDENT Orfeo Pianelli was a real 130 lovers and he had at least 5.
But who was Orfeo Pianelli?
He was a worker, a simple but hard worker, that came in Turin from Mantova and create an industrial empire: the “Pianelli & Traversa” company.
This is the Pianelli Cube, headquarter of “Pianelli & Traversa” company placed in the first surroundings of Turin
President Pianelli on board of his armored 130 coupe’ celebrated by Torino FC’s supporters.
Also his business partner, Nanni Traversa (also vice-president of the football team, on the left in the pic), drove a 130 coupe, one of the last made with leather interior and aubergine painting (or “granata” color, like Torino FC’s shirt).
President Pianelli celebrated again by supporters after a match won.
President Pianelli speaking with some fans out of his coupe
But sometimes you can lose football match and meet some idiot supporters during a riot (this time with one of his saloon)
But 130 was already starring of Pianelli’s life in hard moment, like during his 4 years old nephew’s kidnapping.
The kidnappers demanded that the ransom be paid on board the President’s dark blue 130.
Little George returns home sitting in the back seat of his grandfather’s 130.
(in the photo, Pianelli’s driver, Nicola Sciacovelli, brings his nephew home from the kidnapping)
Text by Edoardo Ferrero
A special thank to President’s Pianelli nephew, Dr. George Garbero Pianelli
Wat een geweldige auto is de Fiat 130. Een verhaaltje over de Fiat 130 gebaseerd op de beroemde Italian Job-film uit 1969.
Ontdek alle modellen die Fiat van de 130 maakte, oprecht het vlaggenschip van Fiat uit de jaren 70.
Ben je nieuwsgierig waarop dit filmpje is gebaseerd, check het op YouTube:
De meeting start bij het hotel in Silbach. Er is geen gemeenschappelijke heenreis, natuurlijk kunnen hier onderling afspraken over gemaakt worden.
De gemiddelde reistijd vanuit Nederland is tussen de 3 a 4 uur. Het diner is optioneel, we kunnen ons heel goed voorstellen dat je pas later de avond arriveert.
Concreet:
aankomst hotel in de loop van de middag, het terras/bar zal geopend zijn.
19.00 uur diner in het hotel voor degene die dat aangegeven hebben.
hierna gezellig afzakkertjes nemen aan de bar van het hotel.
Zaterdag 2 september.
Op zaterdag gaan we een een rondrit maken door het Sauerland. De route is al voor-verkend en heeft geen overlappingen met de route uit 2021. Onderweg lunchen we op een heel mooi punt en we eindigen in Winterberg voor een photoshoot op een mooi plek.
Concreet:
8.00 – 10.00 ontbijt;
10.30 auto’s klaarmaken voor vertrek;
11.00 uur vertrek van de rondrit door het Sauerland. Zorg dat je de route op je navigatiesysteem hebt staan;
12.30 – 14.00 uur lunch bij de Wisent Hutte;
deel 2 van de rondrit, eindigend op/bij de “kahle Asten” voor fotoshoot.
verder een soort keuzemenu: Lekker op het terras hangen, winkelen in Winterberg (hier zijn we al langs gereden) , rodelen op de rodelbaan, skiën kan niet maar als je behoefte hebt aan beweging zijn er ook mooie wandelingen beschikbaar.
19.00 uur gezamenlijk diner in het hotel.
hierna evalueren van de rondrit en meer aan de bar.
Zondag 3 september.
8.00 – 10.00 uur ontbijt;
hierna uitchecken want de meeting is nu klaar.
Goede reis, breng jezelf en de 130 weer veilig thuis.
hier kun je de route naar het hotel bepalen.
Route
Op zaterdag gaan we gezamenlijk een mooie route door het Sauerland rijden. Halverwege gaan we gezellig lunchen bij de Wisent Hutte. De rit eindigt in Winterberg. Hier gaan we de auto’s mooi op de foto zetten en doen we verder wat waar we zin aan hebben: bv. rodelen, op terras zitten, of winkelen in Winterberg.
We gaan onderstaande route rijden:
Je kan de route ook als .gpx file downloaden, Dit bestand zet je thuis, via TomToms MyDrive op je TomTom navigatieapparaat.
Doe dit wel nog thuis en niet net voor je gaat rijden tijdens de meeting, het kost enige tijd.
Someone said that three clues make a test, or more properly, three pieces of evidence. Pretty true
A marvelous Region, a beautiful City and a fantastica car together are the perfect set for a perfect day.
Sardegna, Cagliari and a Fiat 130. Agatha Christie was right. Three pieces of evidence.
By pure coincidence, while I was updating #fiat130register profile on Instagram, I saw a gorgeous pic of a 130 going to a go-go around Cagliari.
Ca va sans dir, my investigative activity has started immediately, like a truffle dog……. strange thing that happen to me since more than 40 years only.
So I had another pleasant discovery: the extremely kind personnel of ARST S.p.A, that mean the Company that moves the beautiful Isle.
Yes, the Company that manage regional public transportation (train, urban and extra urban buses, tube) owns a fantastic Fiat 130 saloon 2800.
Fantastic not only cause it’s a 130, but cause it’s considered a real icon, the trait d’union between the past and the present of the Company.
Fantastic not only cause it’s a 130, but cause it has a meticulous conservative restoration wanted by the Company Management.
Greeted with the typical Sardinian kindness, I had the 130 at my disposition all day long.
But I had more.
I had the pleasure to be with Mr. Vespa, driver of ARST Management, that drove me in the most beautiful place of Cagliari, having the chance to create a real photobook.
Let’s see the history of 1464, yes chassis number 130A0001464, she was born (or better, she had first plate) the 2 of February 1970. One of the earliest, a really rare 140 CV.
The first owner was Societa’ Strade Ferrate Sarde S.p.A, placed in Rome.
In fact it’s plated Roma F0……that suddenly remind me the famous Carlo Lizzani’s movie “Roma bene”, where a six 130 2.8 parade were visible.
Even if I evaluated a lot of screenshot of this movie, I did not find any evidence that “sardinian beauty” belongs to that parade. But who knows…..
But let’s go back to her history.
Initially was the institutional car of Company’s CEO, Conte Pasquini, but after the Company was put under external administration, 130, since 1971, become the institutional car of Ing. Boccone, extraordinary governmental commissioner.
A life as institutional car, as witnessed by the 50.000 km reported on the odometer.
Probably a true number, in fact the people that know better this 130 history told me the restoration process has been started from a very good basis.
So in 2010, after the acquisition of the former Sardinian railway Companies by Azienda Regionale Sarda Trasporti, the 130 has found a new life.
A perfect restoration and a new activity as a flagship during ARST institutional events (last but not least, new buses of the Cagliari “Sede Automobilistica” opening)
Let’s come back to 1464
Born with black painting and camel fabric interior, 130 is……a 140 (144 to be more precise) HP with automatic gearbox.
The dashboard is the typical “line”, common at that time, but extremely futuristic nowadays. A red “growing line” tell the speed.
Four electric windows, with three switches on the consolle.
Yes, you read well. Two switches on the central console activated lateral front windows separately, and one the rear together.
Automatic search radio with memory, electric antenna and air conditioning. A real “full optional”
There’s also an extra gauge in front of passenger seats. External temperature indicator. Probably an after market.
I also had the privilege to drive around beautiful Cagliari. Everything works fine. Brakes, gearbox and all switches react promptly. In brief, a splendid 53 years old 130.
Of course we gave the “time machine” effect to all Cagliari citizens that, like in a dream, saw 130 passing through Viale Trieste, Via Roma and Cagliari harbor.
Grazie Edoardo Ferrero
A big and warm thanks to all ARST personnel, Drs. Roberta Scanu, Ing. Alessandro Boccone e il Mr. Cristian Vespa
Geen artikel over de Fiat 130 dit keer maar slechts een mooi plaatje uit het tijdschrift Ramp.
Het artikel gaat over de liefde voor auto’s maar de 130 wordt verder niet genoemd.
De tekening is gemaakt door Gregory Gilbert-Lodge.
Ian Seabrook uit Wales vlogt over auto’s. In zijn Citroen t-shirt maakt hij een vlog over de Fiat 130 2800 Berlina. Een erg onderhoudend vlog met mooie beelden en veel informatie.
De beschrijving van zijn YouTube kanaal luidt; HubNut is all about Celebrating the Average and the unusual in the fascinating world of the motor vehicle.
Ian zegt: “I was so happy to finally drive a 1971 Fiat 130. Was it everything I hoped for? A 2.8-litre V6 engine unique to the 130 is a very good start, but what is this commercial failure like to drive?”
The building of this 130 was a real challenge: Fiat did not give Grazia the permission to transform the car in an ambulance due to the bad image gave to the “ammiraglia”. But Grazia was able to have the allowance with the help of Fiat dealer in Viareggio called Giannotti. They were good friends of Mr. Valletta (CEO of Fiat), and this friendship was the key to receive the OK from Fiat.
So a marvellous car was born: huge, full of space, full optional (power steering, servobrake, radio, air conditioning, 4 electric windows, automatic gearbox, 4 disk brakes and a 3.2 liter engine with 160 hp)
All those characteristics was not so common in other european cars in 1972 (to be true in 1971, cause Misericordia of Viareggio bought the 130 in 1971 but had to wait 1 year to have Fiat permission)
This beautiful car had only one big problem: fuel consumption
This 130 was used as ambulance till 1983 then was sold to a racecourse till 1989. Then He was gave to a junkyard in Livorno where was destroyed in 1991,
Grazia, negli anni ’70, si cimenta anche con il telaio Bedford CF30, a passo lungo, realizzando per l’Ospedale San Giovanni di Dio di Agrigento – in strettissima collaborazione con il Primario della Cardiologia di quel nosocomio – questo bel centro mobile di rianimazione coronarica, veramente una dépendance mobile del reparto; il mezzo doveva raggiungere obiettivi in tutta la provincia, e dunque anche parecchio lontani dall’Ospedale, per cui venne espressamente richiesto con la motorizzazione a benzina di 3.000 cc che consentiva alla macchina la velocità necessaria per gli interventi nelle zone più remote.
Una sfida vera e propria è stata , poi, la costruzione di questa Fiat 130: la casa madre non voleva rilasciare il nulla osta per la trasformazione, giudicando un’ambulanza non alla altezza della immagine che la macchina avrebbe dovuto avere; ma a suon di pressioni Grazia riuscì, tramite il concessionario Giannotti di Viareggio – che grazie alla sua amicizia personale con Valletta aveva mantenuto anche dopo la morte di questi buoni agganci in azienda – ad avere il sospirato via libera. Ne nacque una macchina di splendide proporzioni, ampia, elastica, dotata di servosterzo, servofreno, radio, aria condizionata, alzacristalli elettrici sui 4 vetri, cambio automatico, 4 freni a disco e motore 6 cilindri a V di ben 3,2 litri da 160 cv; tutte cose che nel 1972 ( anzi, 1971 perché la Misericordia di Viareggio – fortunata proprietaria di un mezzo unico – dovette comprarsi la berlina e tenerla ferma un anno in attesa dell’ ok alla trasformazione) non erano affatto scontate su auto europee. Purtroppo anche i consumi erano tutt’altro che scontati, e questo era il suo unico, vero difetto.
Realizzazione abbastanza particolare è stata anche questa Uaz 452 per il mercato mediorientale: va qui ricordato che l’azienda ha sempre avuto una notevole apertura ai mercati esteri, in particolare quelli dell’area del blocco dell’ Est e Grecia, Turchia e zone limitrofe.
Tornando poi all’Italia, nei primi anni ’70 la Regione Puglia acquistò un lotto di ambulanze su meccanica F20 distribuendole poi ai maggiori ospedali del territorio: a queste 70 ambulanze si affiancarono poi circa 200 F12 a tetto alto , costruiti in parte dallo stesso Grazia ed in parte da Colli – con le medesime specifiche e dunque perfettamente identici tra di loro – destinate anche a tutti gli altri ospedali di dimensioni meno importanti.
Soms is het lijden aan slapeloosheid heilzaam. Veel vrije tijd om aan Fiat 130 te wijden en Instagram-profiel #fiat130register bij te werken.
Ik had enorm veel geluk een interessante post tegen te komen van Ekipa_V8 en audi_coupe_by_kamei waar een prachtige 130 werd vereeuwigd.
Een automuseum in Polen bewaarde een 130. Ja, het is waar.
Ik was me bewust van het feit dat veel Poolse vrienden 130 minnaars zijn, maar het was geweldig nieuws voor mij.
Dus na wat onderzoek ontdekte ik de magische plek: Muzeum Motoryzacji van Jelenia Gora.
Bovendien ontmoette ik onderweg de aardige Lady Bianka Naciążek, directeur van het bureau, wat mijn onderzoek nog eenvoudiger en gemakkelijker maakte.
Deze 130 werd in 1970 (6 augustus) door de eerste Duitse eigenaar gekocht van een Fiat-dealer die deze 130 als demonstratiemodel gebruikte.
Het is een 160 pk in wit/zand/ivoor kleurstelling en beige fluwelen interieur. Chassisnummer 3158, automatische versnellingsbak en handmatige ramen.
Kijk eens naar de merkwaardige radio die tussen automatische versnellingsbak en middenconsole is geplaatst.
Waarschijnlijk een aftermarket maar hij past goed en elegant.
De staat is buitengewoon goed ook omdat de kilometerstand zo laag is voor een oude dame: 47000 km
Het is zeker eigendom geweest van iemand die zoveel van haar hield, want het wordt geleverd met de originele technische handleiding en het originele paar sleutels.
Voor ons, 130 liefhebbers, is het een bron van trots dat deze auto zo goed bewaard wordt in dit prachtige Poolse Museum.
Een speciale dank aan mevrouw Bianka Naciążek
Tekst door Edoardo Ferrero
Bericht van Marco Fazio,
Historical Services Manager Clubs Coordination van Stellantis, zeg maar het oude Fiat.
Beste vrienden van de FIAT-clubs in de wereld,
Ik wil u graag kennis laten maken met onze “Certificaat van Echtheid”-service, waarmee de Fabriek de perfecte afstemming van de originele specificaties en kenmerken van de auto’s die in onze geschiedenis zijn geproduceerd, certificeert.
Het FCA Heritage-team voert deze onderzoeken uit op het hoofdkantoor in Turijn of in de Stellantis&You-faciliteiten in Rome en Palermo.
Als alternatief kunnen onze medewerkers de te onderzoeken auto’s ook bij u thuis uitvoeren, mits deze op een afgesloten, verlichte plaats staan en voorzien zijn van een autolift.
De prijs is afhankelijk van het model van de auto en begint vanaf 600 euro + btw.
Kortingen zijn beschikbaar voor meerdere certificeringen, zelfs ter plaatse, bijvoorbeeld op een evenement of bijeenkomst georganiseerd door uw club.
Met plezier zal ik alle eventuele verdere vragen beantwoorden en bedankt voor het delen van deze informatie met uw leden.
Te koop is deze prachtige zilvergrijze coupé, regelmatig gebruikt in de weekenden om te genieten van een zonnige middag.
De auto heeft een zeer soepel schakelende automatische versnellingsbak, airconditioning en het belangrijkste is dat hij opnieuw is gestoffeerd met de nieuwe reproductie van de oranje stof door Ballesio!
De auto staat in Madrid, de eigenaar kan je miljoenen gedetailleerde foto’s sturen en alles uitleggen in het Engels, Spaans en Pools. Een bezichtiging en proefrit is voor serieuze kopers eenvoudig te regelen.
Informeer voor meer informatie en neem contact op met Olaf op +34-672686242
Op Facebook kwam deze tot cabrio omgebouwde 130 Coupe langs.
De foto’s komen uit Australië, er wordt geen melding gemaakt wanneer deze foto’s gemaakt zijn, een unieke auto is het zeker.
Na een afwezigheid van 40 jaar neemt Iain plaats achter het stuur van een dure Italiaanse luxewagen waarvan je waarschijnlijk nog nooit hebt gehoord… de Fiat 130 coupé.
Iain deelt enkele overeenkomsten met andere Italiaanse luxeauto’s en onderzoekt waarom dit specifieke model zo obscuur is en hoe hij de kenmerkende Italiaanse prestaties uit zijn 3,2-liter V6-motor kan halen.
In een verlaten pakhuis duikt de 19-jarige Iain weer op in een wolk van bandenrook en uitlaatgassen.
Ook in onderstaande video wordt over de Fiat 130 Coupé gesproken.
In deze video wordt de Fiat 130 Coupe op 3:08 in bovenstaande video behandeld: De Fiat 130 Coupe is van invloed op het ontstaan van de Rolls Royce Camarque.
Een interessante video!
Ongeval in Turijn Vanchiglia: een auto vloog tijdens het rijden in brand, vier mensen werden gered.
Een oldtimer vloog plotseling in brand terwijl hij op de middenbaan van Corso Tortona reed in Turijn, op de kruising met Corso Belgio, gisteravond laat, donderdag 1 december 2022, in Turijn. Het maakte deel uit van een autocolonne die bestond uit meerdere voertuigen van hetzelfde type. In de auto zaten vier mensen, van wie er één zeer lichtgewond raakte bij het uitstappen, maar ze werden allemaal gered. Het vuur werd door de brandweer geblust nadat een van de leden van de karavaan het met een kleine brandblusser had geprobeerd. De patrouilles van de rijkspolitie, die voortgaat, en van de lokale politie, die voor het wegennet zorgde, kwamen ter plaatse tussenbeide. Gezien het late uur waren de verkeersproblemen beperkt.
Er zijn van die dagen dat alles op z’n plek valt. Pininfarina heeft een topdag, mijnheer directeur Agnelli is het overal mee eens en de schappen liggen vol met zalige techniek. Dan krijg je dit: een droomcoupé met een Fiat badge.
Liefde op het eerste zicht
“Dan krijg je dit: een droomcoupé met Fiat badge”
Fiat was eind jaren ‘60 zeer groot en vond het allicht niet prettig om z’n rijke klanten naar de concurrentie te moeten doorverwijzen. Daarom verscheen er in 1969 een grote (maar banale) 130 vierdeurs. Daar gaan we niet te veel woorden aan vuil maken. Voor een klassieke grote vierdeurssedan toch maar naar de showroom van de concurrentie gaan. Fiat heeft al veel betere vierwielers op de markt gebracht.
Maar toch best verder lezen, want godzijdank kwam er ook een coupé. Daar prijkte wel degelijk een Fiat-logo op. Je zou eerder een logo van Lancia, Ferrari of Maserati verwachten. Liefde op het eerste zicht. Dat had alles te maken met dat heerlijk strakke lijnenspel. Een slanke en allesbehalve overdadige styling. De studio van Pininfarina had heel hard z’n best gedaan. Fiat was zo tevreden dat de productie ook in de ateliers van Pininfarina mocht gebeuren.
Neusje van de zalm
In technisch opzicht was de coupé identiek aan de 130 vierdeurs. Ook de motor kwam uit de saaie vierdeurs: een Lampredi 2.9-liter zescilinder. Dat waren juweeltjes in die tijd. Een Lampredi V6 werd volledig terecht beschouwd als het neusje van de zalm.
Voor de coupé waren alleen de V6-motoren goed genoeg. Rijplezier was de prioriteit. Nochtans geen lichtgewicht: 1580kg, vooral door z’n vele luxe. Maar toch een puike wegligging. De gelukkige eigenaar kon kiezen voor een handgeschakelde vijfbak of een automaat.
Vrij snel na z’n lancering werd de 2.9 liter (speciaal voor de coupé) vergroot naar 3.2-liter. Het vermogen steeg hierdoor van 140 naar 165 PK. Deze heerlijke zescilinder in combinatie met een Borg Warner automaat met drie versnellingen, was de perfecte combinatie voor de ultieme levensgenieter.
Een uitstalraam van eigen kunnen
Z’n binnenkant wou niet onderdoen voor de mooie buitenkant. Een elegant tellerblok en een prominente middenconsole met houtafwerking. En van die prachtige tuimelschakelaars. Verder was alle gebruikelijke luxe aan boord. Zijdezachte veloursbekleding, of leer, stuurbekrachtiging, elektrische ramen en zelfs een hendel onder het dashboard om vanaf de bestuurdersstoel de passagiersdeur te kunnen openen.
Deze exclusieve coupé wou vooral het uitstalraam zijn van wat de Italianen zoal konden in die periode. En terecht: een elegant design, technisch vernuft, verfijnde luxe, knappe motoren, goede wegligging, schijfremmen rondom, stuurbekrachtiging, om maar enkele te noemen.
Een nukkige diva
Ontegensprekelijk was de Fiat 130 Coupé een heuse topper, maar niet wat betreft verkoop aantallen: tussen 1971 en 1977 werden slechts 4493 stuks gebouwd.
Niet zo verwonderlijk. Ook in die periode had Fiat te weinig uitstraling. Duidelijk geen Jaguar of Mercedes. Charmes en karakter te over, elegant rijplezier, maar helaas wat vervelende probleempjes, roest, slijtage en vele garagebezoekjes.
Buitenkomen met een diva, daar moet je wat voor over hebben. Best erg zorgzaam omspringen met zo’n knappe, exclusieve verschijning. Iets voor een zonnige zondag. Voor je het weet doet deze nukkige diva een aanval op je gemoed, je geduld en spaarcenten. Maar je bleef van haar houden, en de lokale garagist ook heel veel van jou.
Fiat 130, una protagonista Italiana.
Fiat 130, een toonaangevende Italiaanse.
Engels: A real book with only one subject: The Fiat 130 by Edoardo Ferrero from Torino I.
This is an unusal book. It’s not about technics and doesn’t describe a car, but how that car has been cart of daily life and movies, mainly in Italy but not only. The 130 was forst of all a mindset and a way to appear, classy and with the unmistakable Italian style. It appears often in the major events described in those years by newspapers, from the most dramatic (connected with the terrorism) to the most glamour. But it was also a character of several movies filmed in the ’70s and 80s, from the unforgettable “Scherzo” by Lina Wertmuller to the nice“Brogliaccio d’amore” by Nadine Trintignant, passing through the most funny classics, from Bud Spencer featuring “Piedone” to the famous Fantozzi’s bike race.
Several newspaper clippings, movie stills, captions, memories and irony have been filed in this book that picture the great Fiat flagship under a different point of view.
Nederlands: Een echt boek met slechts één onderwerp: de Fiat 130 door Edoardo Ferrero uit Torino (I).
Dit is een ongebruikelijke boek. Het gaat niet om techniek en beschrijft niet een auto, maar hoe die auto is geweest in het dagelijks leven en films, voornamelijk in Italië, maar niet alleen. De 130 was fors en vooral een manier om mee te verschijnen, stijlvol en met de onmiskenbare Italiaanse stijl. Dit is te zien in krantenartikelen van belangrijke gebeurtenissen uit die jaren. Van dramatische (verbonden met terrorisme) tot de meest glamoureuze. Ook is de 130 te zien in een aantal films uit de jaren ’70 en ’80, “Scherzo” van Lina Wertmuller en “Brogliaccio d’amore” door Nadine Trintignant, en een van de meest grappige klassiekers, van Bud Spencer “Piedone”.
Diverse krantenknipsels, film fragmenten, bijschriften, herinneringen en ironie zijn opgenomen in dit boek dat een beeld geeft van het grote Fiat vlaggenschip vanuit een ander gezichtspunt.
In 1974 schonk Fiat een 130 sedan aan de Argentijn Juan Domingo Perón. Tegenwoordig maakt het deel uit van de verzameling persoonlijke bezittingen van de voormalige president in het 17 de Octubre Museum in San Vincente Argentinië.
De voormalige president ontving dit bijzondere geschenk van Fiat zelf, destijds voorgezeten door Giovanni Agnelli. In die jaren was de Argentijnse dochteronderneming van de Italiaanse autofabrikant de belangrijkste buiten het moederbedrijf en essentieel in de verdere toekomstplanen van Fiat.
De generaal keerde definitief terug naar het land op 20 juni 1973 en op 12 oktober van dat jaar nam hij voor de derde keer het presidentschap van de natie op zich. Amper negen maanden later, op 1 juli 1974, overleed hij. De Fiat kwam in 1974 het land binnen, Perón heeft hem niet kunnen gebruiken.
De Fiat 130 is te zien in het 17 de Octubre Museum. Deuken in de carrosserie en ontbrekend glas zijn tekenen van de opgelopen schade. De auto stond in de stal waar hij meer dan 30 jaar intact bleef. Decennia lang genegeerd, werd het voertuig helaas beroemd na de gewelddadige incidenten die plaatsvonden op 17 oktober 2006, de dag waarop de stoffelijke resten van generaal Juan Domingo Perón werden overgebracht van de Chacarita-begraafplaats om te worden bijgezet in het speciaal gebouwde mausoleum op 17 oktober. Dit museum werd op die dag geopend.
Door vandalisme van de tegengestelde vakbonden liep de Fiat 130 schade op aan de carrosserie en ruiten. De afbeeldingen met gebroken en versplinterde ruiten verscheen in talloze mediakanalen die live vastlegden wat er gebeurde.
Tegenwoordig maakt de Fiat deel uit van de collectie voorwerpen van het museum. De auto bevindt zich in een zeer goede algemene staat, hij vertoont slechts kleine schade aan de carrosseriepanelen en de afwezigheid van voorruit, achterruit en enkele zijruiten die tijdens de incidenten zijn ingeslagen.
De Fiat van Perón
De Fiat 130 was als prototype gepresenteerd op de Autosalon van Genève in maart 1969 en in de Europese zomer van dat jaar commercieel gelanceerd. Zijn uiterlijk vertegenwoordigde de terugkeer van de Italiaanse fabriek in het segment van middelgrote en luxe sedans. De productie was beperkt tot minder dan honderd stuks per dag.
De Fiat 130 werd tot 1977 geproduceerd in sedan- en coupéversies. In totaal werden er 13.669 exemplaren op de markt gebracht, de meeste in Italië. De auto die Perón ontving is een model uit 1972. Hij is voorzien van een 3200 cc V6 motor met 165 pk (DIN) bij 5600 tpm. De maximale snelheid wordt geschat op ongeveer 180 km/u. De transmissie is toevertrouwd aan een automatische versnellingsbak met drie versnellingen en de tractie vindt plaats op de achteras.
De Fiat 130 is in Argentinië nooit op de markt gebracht, maar naar schatting zijn er slechts drie exemplaren het land binnengekomen.
Er zijn maar 3 Fiat 130 modellen : de Fiat 130 2800 Berlina, de Fiat 3200 Berlina en de Fiat 130 3200 Coupé al dan niet met automaat. In het Nederlandse kentekensysteem zijn echter onderstaande typebenamingen geregistreerd:
De auto’s van het bloedbad in via Fani Rome 40 jaar later
Waar zijn de Fiat 130, de Alfetta en de Fiat 128 welke symbool staan van de aanslag van de Rode Brigades op het hart van de democratie.
Op 16 april 1978 verschenen de beelden van die drie auto’s in een dodelijke omhelzing op de hoek van via Fani en ging via Stresa de wereld rond.
De auto’s van de president van de Christendemocraten Aldo Moro waar de 5 mannen van de escorte in omkwamen en waar de staatsman zelf werd ontvoerd door het snelle en dodelijke optreden van het commando van de Brigades
Rosse heeft vier decennia doorgemaakt en is een onuitwisbaar symbool van die bloedige aanval op het “hart van de staat”.
Giovanni Ricci is de zoon van een van de slachtoffers van via Fani, de politieagent Domenico Ricci, Gouden Medaille voor Burgerlijke Waarde.
Toen hij zijn vader verloor, kwam hij om het leven door brigadevuur terwijl hij op de bestuurdersstoel zat van de blauwe auto van de President Moro, Giovanni was pas twaalf jaar oud.
Vandaag is hij voorzitter van de Domenico Association Ricci, die actief betrokken is bij het levend houden en doorgeven aan toekomstige generaties ter nagedachtenis aan de slachtoffers van het bloedbad van Via Fani en in het algemeen aan alle slachtoffers van terrorisme.
Giovanni Ricci zou ook graag zien dat de auto’s die de hoofdrolspelers waren van die tragische ochtend onderdeel zouden worden van de projecten die door de vereniging worden gepromoot.
De zoon van de benoemde Domenico droomt van de terugkeer naar de omstandigheden van 40-jaar geleden op 16 maart zodat ze deel kunnen uitmaken van een 1:1 diorama van de scène die de Italiaanse geschiedenis veranderde:
een levensgrote reconstructie van de hinderlaag in via Fani.
Prioriteit heeft echter dat de roest op de 3 betreffende auto’s niet dit historische erfgoed opeet dat toebehoort aan alle Italianen die dat hebben beleefd en aan de jongeren die, dankzij het educatieve potentieel dat wordt vertegenwoordigd door de drie auto’s, met eigen ogen konden herbeleven wat er gebeurde in het “donkerste uur” van het democratische Italië.
Hier is het verhaal en de huidige staat van de drie auto’s van het bloedbad via Fani, geïllustreerd door de foto’s verzorgd door Giovanni Ricci zelf.
FIAT 130 Berlina kenteken Rome L59812 geregistreerd in april 1973 op de via Fani 40 jaar later
Het is de blauwe auto waarin de Aldo Moro reisde samen met de chauffeur Domenico Ricci (MOVC) en maarschalk Oreste Leonardi (MOVC) op de dag van de ontvoering en
van het bloedbad in via Fani op 16 maart 1978.
La vettura, del peso complessivo a vuoto di 1,6 tonnellate, non era dotata di blindatura. Il motore
da 3,200 cc erogava 165 Cv. Normalmente equipaggiata con cambio automatico a 3 rapporti, l’auto
della scorta di Moro montava invece un classico cambio manuale a 5 marce.
De auto, met een totaal leeggewicht van 1,6 ton, was niet voorzien van bepantsering. De motor van 3.200 cc leverde 165 PK. Normaal gesproken uitgerust met een automatische versnellingsbak met 3 versnellingen maar deze auto
had in plaats daarvan een klassieke handgeschakelde vijfversnellingsbak.
De 130 verkeert in een redelijk goede staat van onderhoud, met opgekrikte wielen.
Het raakt meteen het kogelgat dat duidelijk zichtbaar is in het onderdeel bovenkant van de voorruit. Zowel het glas van de voorste zijruiten als dat van de zijruiten ontbreekt
deflectors, die werden verbrijzeld in de hinderlaag van 16 maart 1978.
Aan de rechterkant zie je de uitgangsgaten van de kogels die Domenico Ricci en Oreste Leonardi hebben gedood. Het interieur van de auto
verkeert in slechte omstandigheden, vooral als gevolg van de inspecties van de onderzoekers.
Het rechter voordeurpaneel ontbreekt en het plaatwerk van de 130 laat de kogelgaten uidelijk zien. De bekleding van de stoelen is op meerdere plaatsen uitgesneden, terwijl de achteruitkijkspiegel
afgebroken op de middenconsool ligt. De versnellingspook mist de originele knop. De identificatielabels van de treffers zijn nog steeds aan het interieur en aan de carrosserie bevestigd.
De tekst over de Alfetta en Fiat 128 is hier niet opgenomen, deze kun je lezen in het oorspronkelijke bericht op internet: Link
Abbiamo provato la Fiat 130 3200.
La 130 fu l’auto ministeriale del Presidente Aldo Moro e di altri deputati negli anni 70.
La scorta del Presidente Moro, venne barbaramente trucidata in via Fani, a Roma, il 16 Marzo 1978.
I loro nomi :
Capo scorta, Maresciallo dei Carabinieri, Oreste Leonardi.
Autista del Presidente Aldo Moro, Appuntato dei Carabinieri Domenico Ricci.
Capo pattuglia seconda auto, Vice brigadiere di PS, Francesco Zizzi .
Autista seconda auto, Agente di PS, Giulio Rivera.
Componente seconda auto, Agente di PS, Raffaele Iozzino.
Dai un’occhiata anche a questi post sul rapimento di Aldo Moro:
Land: Nederland
Kenteken: 33-BU-33
Bouwjaar: 1974
Chassis nr.: ?
Status november 2022
interieur fiat 130 camper
Dit is wel een heel bijzonder exemplaar van een Fiat 130, waarschijnlijk de enige camper die er bestaat. In 2012 heeft Lex van der Laan deze auto van de sloop gered en gaat er weer een puik karretje van maken.
Het interieur straalt een en al seventies uit en is in redelijke staat. De carrosserie heeft meer aandacht nodig maar dat is bij Lex in goede handen. Een ideale auto om bij meetings in te zetten.
In de ANWB Kampeerkampioen (sept. 2022) is zelfs een illustratie van de Fiat 130 camper opgenomen. Fiat 130 liefhebber Peter van den Hoogen heeft deze illustratie gemaakt.
Hollandse sfeerbeelden van een Fiat 130 in het toenmalige straatbeeld.
We schrijven 1974. Iemand heeft een probleem aan zijn 4 jaar oude FIAT 130 Berlina en gaat daarmee naar FIAT Garage J.M. De Groot in de Amsterdamse westerstraat.
Hadden alle nieuwe eigenaren daarna hetzelfde gedaan met deze auto, dan was dit nu de oudste Berlina van Nederland geweest!
Bron: Amsterdamse Beeldbank / Fotograaf: Han van Gool
En in Utrecht destijds ook een Fiat 130 vastgelegd.
Impressie van de gespotte Fiats 130 tijdens de Auto e Moto d’epoca 2022 Padua, klik op het plaatje hierboven om de website van het evenement te bezoeken.
Geen idee of we alle Fiats 130 gezien hebben maar de beurs is zooo groot dat je een aantal dagen nodig hebt om echt alles te zien.
Op het YouTube kanaal van CarRanger staat deze erg interessante video over de Fiat 130 Coupe. Het is een prettig gedetailleerde film die het kijken meer dan waard is.
In de ANWB Kampeerkampioen van sept. 2022 staat een illustratie afgebeeld van de Fiat 130 Camper zwoegend op de Gotthard pas in Zwitserland.
De auto’s kraken, zingen en zuchten door de bochten, herken je de auto’s en muziekmakers?
Achter deze illustratie zit groot Fiat 130 liefhebber en eigenaar Peter van den Hoogen.
Zo ziet de Fit 130 camper er in het echt uit:
Je kan hier een post lezen over deze Nederlandse Fiat 130 Camper
Tip: heb je de vertaalknop rechtonder deze pagina gezien?
Altijd nog op zoek geweest naar het instructieboekje van je Fiat 130?
In de webshop van deze site zijn vele instructieboekjes van de Fiat 130 in diverse talen te vinden.
Ook deze boekjes zijn doorzoekbaar (typ “Ctrl F”) en voorzien van klikbare inhoudsopgave.
Onderstaande foto komt uit het boek Pininfarina Cinquantanni.
Een majestueuze mix van strengheid en gratie, durf en subtiliteit, scherpe hoeken verbonden door zachte rondingen, de Fiat 130 Coupé was een echte catwalk-schoonheid, een Pininfarina-klassieker masterclass die in de jaren zeventig op grote schaal werd gekopieerd maar nooit werd geëvenaard. Dat het commerciële succes eraan ontging, had meer te maken met sociale problemen – imago van Fiat is kleine betaalbare straatauto’s in plaats van een door imago gedreven luxecoupésector. In elk opzicht voldeed de 130 aan de verfijning die zijn styling uitstraalde, een weelderige, exotische, verfijnde en grondig ontworpen auto, gebouwd volgens een standaard in plaats van prijs.
Gelanceerd in 1971, waren er na zes jaar ca. en 5.000 exemplaren gebouwd, maar zelfs de bescherming van beroemdheden zoals Sophia Loren, Marcello Mastroianni en Dusty Springfield (die van haar had vergulde deurklinken) kon zijn bekendheid niet vergroten. In sedanvorm bestond de 130 al sinds 1969, een formeel waardig voertuig voor hooggeplaatste leden van de Italiaanse kerk en staat. Het was groot en imposant en zag eruit als het nageslacht van een one night stand tussen een ZIL en een Mercedes 600, maar buiten de Italiaanse markt was er niet veel belangstelling voor.
Met deze glamoureuze coupé hoopte Fiat, op betere tijden. Toen Sergio Pininfarina in 1971 in Turijn de 130 Coupé onthulde, moet de opluchting groot zijn geweest, want dit was het eerste opvallende ontwerp van de stylist na een jaar of twee in het slop. In zekere zin was er niets dramatisch of radicaal aan de 130. Het was een sobere, prachtig geproportioneerde, grote tweedeurs auto, een samensmelting van zachte nuance en suggestie, aanwezigheid, evenwicht en waardigheid.
Het leek uit het niets te komen, maar de 130 was duidelijk een opvolger van de strakke, hoekige formaliteit met het “drie dozen principe” van de invloedrijke Lancia Flaminia Coupe. Gezien het feit dat Fiat Lancia in 1969 kocht, had de 130 het misschien beter gedaan als hij een Lancia-badge had gehad. Eenvoudig, gelijnd en mooi gedetailleerd, de 130 had een weloverwogen carrosserie-glasverhouding die een lichtgevende cabine en een slank dak met steil hellende schermen mogelijk maakte. De langwerpige Carrello-koplampen, nooit gebruikt op een andere productieauto, gaven de 130 een onderscheidend gezicht. Maar de grote Fiat had geen andere sieraden aan boord, afgezien van eenvoudige bumpers met rubberen doppen, chromen accenten rond de raamkozijnen en kenmerkende vlakke, rechthoekige deurgrepen. De oppervlakken waren schoon en gedurfd, de grote naar voren scharnierende motorkap vormde wenkbrauwen boven de koplampen, terwijl het kofferdeksel werd verlicht door een zachte lip. De zijkanten hadden er saai uit kunnen zien, maar tussen de wielkasten liep een lichte vouw op kniehoogte om de grote uitgestrektheid van de deurbekleding en het zijpaneel te doorbreken.
Massieve deuren geven toegang tot een hedonistische cabine die de concurrenten overschaduwde op het gebied van ontwerp, uitrusting en de mogelijkheid om vier volwassenen in koninklijk comfort te laten zitten. Op basis van de bodemplaat van de sedan had de Coupé een identieke wielbasis en spoorbreedte als de vierdeursversie, maar hij was lager en tien centimeter langer en zag er goed geschoeid uit op zijn dikke 205/70 lichtmetalen Pirellis- en Cromadora-velgen. De carrosserieën, gemaakt van arm Russisch staal (Fiat’s betaling voor de bouw van de Lada-fabriek) werden in kleine aantallen gebouwd in Pininfarina’s Grugliasco-fabriek en gespoten en afgewerkt door Fiat in zijn Rivalta-fabriek. Op de noordelijke markten zou de carrosserie van de 130 voor de ogen van de eigenaren wegroesten. Het hele ontwerp was zo geslaagd in vergelijking met Pininfarina’s toen recente werk dat degenen met een machiavellistische inslag suggereerden dat de 130 Coupe door Fiat was ontworpen en dat Pininfarina er alleen maar zijn naam aan had gegeven. Tot op de dag van vandaag blijft de auteur van de 130 anoniem, zoals alle stylisten van Pininfarina tot voor kort deden. Hoe het ook zij, het uiterlijk van de 130 Coupé was een openbaring voor Pininfarina. Na het overlijden van oprichter Battista Pininfarina in 1967 leek het er eindelijk op dat het bedrijf de weg weer had gevonden. Een jaar na zijn introductie won de Coupé de Style Auto-prijs, uitgereikt door een jury van internationale autostylisten.
Het definieerde al zijn grote auto-ontwerpopdrachten voor meer dan een decennium. Ongetwijfeld slaagden ze er niet allemaal in om de puurheid van het origineel te heroveren.
De Rolls-Royce Camargue die een paar jaar later ontstond, was afgeleid van de 130, maar de architectuur was gecorrumpeerd, aangezien de vorm verviel tot opzichtige karikatuur. Aan de andere kant van de schaal kwam de Peugeot 604 uit 1975 naar voren als een goedkope, saaie vierdeurs massaproductie-interpretatie. Zelfs de Ferrari 365GT/4 uit 1972 slaagde er niet in om de Fiat te overtroeven onder de stijlcritici, ook al overleefde hij zijn inspiratie vele jaren. Misschien heeft alleen de Lancia Gamma Coupé uit 1976, vervanging van de 130 Coupé in het Fiat-imperium, met succes de geest van de 130 Coupé opnieuw geïnterpreteerd en de stijl eigen gemaakt. Pininfarina was zo tevreden met de auto dat het Fiat probeerde over te halen om de 130-reeks uit te breiden met een paar one-offs op basis van de productiecoupé. De Opera uit 1974 was slechts een vierdeursversie van de Coupe en zou een natuurlijke opvolger zijn geweest van de 130 saloons met fabriekscarrosserie.
De quad-cam V6 werd aanvankelijk aangeboden in de vorm van 2,8 liter, maar werd in 1971 uitgebreid tot 3,2 liter, net voor de lancering van de knappe coupé in 1972. Het was die auto die vandaag de dag echt tot de verbeelding spreekt. Met rechtlijnige styling uit Pininfarina’s Rolls-Camargue/Lancia Gamma Coupé-periode, heeft de 130 Coupé een enorme en intimiderende uitstraling.
Meer intrigerend was de Maremma, een driedeurs stationwagen die inspeelde op de hedendaagse fascinatie voor sportieve shooting brakes. Maar als een Scimitar GTE een en al paardentrailers en dorpsfeesten waren, dan was de Maremma ontworpen voor een zachte wereld van martini-zuipende jetsetters. Pininfarina bouwde in 1974 drie Maremma 130’s. Ze werden vanaf de B-stijl naar achteren aangepast met een achterklep; het rijke velours van de standaard Coupé werd vervangen door een combinatie van alcantara en leer. De Fiat-baas Gianni Agnelli, de ultieme playboy, gebruikte jarenlang zelf een van de Maremma-prototypes. Hij deed het autoshowcircuit in 1974 (samen met de Opera) met veel bijval, maar Fiat gaf geen groen licht voor de productie. In een klassieke automarkt die geobsedeerd is door clichés, herinneren en waarderen slechts enkele echte kenners de Fiat 130 Coupé. Als je er een kunt vinden, zijn ze goedkoop: £ 6.000 koopt een schoonheid. Temidden van de chaos en onverschillige auto’s die Fiat’s huidige benarde situatie zijn, is het moeilijk te geloven dat het ooit zoiets goeds heeft voortgebracht.
In de webshop is nu ook dit Engelstalige instructieboek opgenomen, het boek is gedigitaliseerd als een bewerkbare pdf, dit betekent dat je met “Ctrl F” het document kan doorzoeken en tevens is er een gedetailleerde inhoudsopgave toegevoegd.
Je vindt deze download in de webshop van deze website of door hier te klikken.
In 1993 werd met de Fiat 130 voor het eerst door de toenmalige Associazione Olandese Amatori della Fiat 130 (zeg maar de Nederlandse Fiat 130 club) een reis naar Italie georganiseerd. De Mille Miglia werd bezocht, vele tripjes zouden nog volgen. Van deze trip zijn videobeelden gemaakt, de harde kern uit deze film is nu nog actief met de Fiat 130. De beelden uit 1993 zijn kwalitatief niet perfect maar je krijgt wel een glimlach van deze sfeerbeelden…
Deze trip is feitelijk de start van Italyherewe.com, ieder jaar wordt deze trip in meer of mindere mate gebaseerd op de eerste reis gemaakt.
Onderstaande foto’s zijn enkele beelden uit de film, de film zie je op onderstaande Fiat 130 TV:
of
De beelden uit 1993 zijn in 2022 bewerkt om de kwaliteit iets te verbeteren, ook moest muziek vervangen worden daar YouTube het anders niet wou publiceren. De genoemde muziek op de aftiteling is dan ook niet allemaal in de video opgenomen.
Klik op onderstaand YouTube logo om de playlist te starten met alle Fiat 130 filmpjes die door mij gemaakt zijn. Het is geen compleet beeld van de Fiat 130 maar puur waar ik zelf bij betrokken/aanwezig was.
In de Netflix serie Dirty Lines figureert een Fiat 130 samen met enkele andere auto’s uit de 80’r jaren.
Scene speelt zich af op een louche housefeest in de begintijd van de telefoonsexlijnen.
klik op het YouTube logo voor het fragment/filmpje.
Klik op onderstaand YouTube logo om de playlist te starten met alle Fiat 130 filmpjes die door mij gemaakt zijn. Het is geen compleet beeld van de Fiat 130 maar puur waar ik zelf bij betrokken/aanwezig was.
Le document dont tout amateur de Fiat 130 ne peut se passer.
Ne cherchez plus, c’est ici…
Le manuel d’atelier Fiat d’origine pour la Fiat 130
Enfin disponible en version numérique (PDF) en français.
Disponible dans la boutique en ligne pour une somme modique, cliquez ici pour accéder à la boutique en ligne.
Vous pouvez télécharger ce manuel sur la boutique en ligne en cliquant ici.
GIANNI AGNELLI’S FIAT 130 keert terug naar ST MORITZ (feb. 2022).
Ter gelegenheid van The Ice, een dynamische wedstrijd van elegantie in de ongewone setting van het bevroren meer van St. Moritz in Zwitserland, bracht de Lopresto Collection de Fiat 130 Familiare die toebehoorde aan Gianni Agnelli.
De auto is een van de drie exemplaren die in deze ongekende configuratie (de 130 werd alleen als sedan en coupé geproduceerd) voor de Agnelli-familie werden gebouwd. Het persoonlijke exemplaar van Gianni Agnelli uit 1974 werd gekenmerkt door houten inzetstukken op de zijkanten en rieten dakdragers, en in de jaren 70 een graag geziene auto in de verschillende skigebieden, waaronder St Moritz.
Een dergelijk bijzonder verhaal leverde de 130 de speciale prijs “Spirit of St. Moritz” op, voor de auto die de geest van de beroemde Zwitserse stad het beste vertolkte.
let op de Fiat 130 Coupé velgen
Bekijk hier deze auto op de website van Lopresto, de beroemde Collezione Lopresto.
Lopesto heeft nog een Fiat 130 in zijn bezit, een lichtblauwe 130 Coupé van een voorheen beroemd Italiaans staatsman Giovanni Leone.
De handle voor de choke en het handgas worden tijdens het gebruik van de 130 veel gebruikt. Na 40 jaar is het dan ook niet zo gek dat deze handles afbreken. In vele 130’s zie je inmiddels creatieve oplossingen.
Elshout Engineering heeft deze nieuw laten maken en op hun website kun je ze bestellen, door HIER te klikken.
Voor de kosten hoef je het niet te laten, de prijs per set is zeer acceptabel.
Quest’auto, a molti sconosciuta, è una variante della Gaz 24 Volga realizzata in collaborazione con la Fiat, che fornì la base della 130: il pianale, gli interni e il motore V6 erano infatti gli stessi dell’ammiraglia torinese, ma il vestito e la “sostanza” erano sovietici. Anche alcuni componenti come i fari anteriori erano in comune con la produzione italiana dell’epoca.
La Gaz-Fiat 24 Volga non venne mai prodotta in serie e rimase allo stadio di prototipo: ne furono costruiti solo pochi esemplari sperimentali tra il 1972 e il 1973.
NL vertaling:
Deze auto, voor velen onbekend, is een variant van de Gaz 24 Volga gemaakt in samenwerking met de Fiat, die de basis van de 130 leverde: het paneel, interieur en de V6-motor waren in feite hetzelfde als de Turijnse aanbidder, maar de jurk en het “geluid” ro om”ze waren sovjet. Sommige componenten zoals de voorkoplampen waren ook gemeen met de Italiaanse productie van die tijd.
De Gaz-Fiat 24 Volga werd nooit in serie geproduceerd en bleef in het prototypestadion: tussen 1972 en 1973 werden slechts enkele experimentele monsters gebouwd.
Precies vijftig jaar geleden, vooruitlopend op de Europese mode van stationwagen, tekent de Centro Stile Fiat de lijnen van de “Familiare” versie van het vlaggenschip 130, een luxueuze vierdeurs sedan aan de top van Fiat productie van die tijd en kenmerkt zich uit de vierkante lijnen en de Amerikaanse look. Het verzoek om deze speciale versie te bereiden komt rechtstreeks van de Agnelli-familie, terwijl de materiaalproductie wordt toevertrouwd aan het Introzzi Office, een carrosseriebouwer in de buurt van Como, gespecialiseerd in unieke transformaties en bijzondere carrosserieën.
Voorzien van een 165PK V6 motor en gekenmerkt door de achterste glazen deur. De vier gemaakte exemplaren verschillen van elkaar vooral qua kleurstelling en in wat kleine details. Gespoten in een sobere crèmekleur met metallic brons dak, één van de vier auto’s die momenteel bewaard zijn bij de Heritage HUB: het is de Familiare die behoort tot Umberto Agnelli.
Fiat 130 3200 Automatic met als opties: airco, elektrische ramen voor en hoofdsteunen.
De capo di tutti capi auto!
Deze auto was de auto van de importeur in Nederland en heeft daardoor een bekende status. Slechts 3 eigenaren, de originele was de importeur van FIAT, Leonard Lang. Hij verkocht de auto na twee jaar aan de tweede eigenaar en een van zijn dealerleiders, de heer Manus van der Meer die jarenlang met veel plezier in de auto heeft gereden. Na zijn overlijden is de auto gestald en in 2017 teruggevonden door “FIAT 130 goeroe” Alex van der laan die hem tot nu toe heeft. De auto is technisch zeer goed, een hoge oliedruk, goed werkende airconditioning en volledig uitgebalanceerde aandrijflijn om maar een paar dingen te noemen die zijn gedaan, afgezien van de standaard dingen zoals nieuwe uitlaat, wiellagers en volledig remwerk. Het interieur van de auto was oorspronkelijk parelgrijs maar niet mooi meer. Hij heeft nu het blauwe (ook originele) interieur. Er is een upgrade gedaan om een betere binnenverlichting van het dashboardpaneel te hebben met behulp van LED-technieken.
In april 2022 is deze auto in Nederland verhuisd en ingetrokken bij zijn nieuwe baasje.
Deze Fiat 130 heeft in onderstaande autobladen gefigureerd:
Five Cars You Can Buy Today that Your Neighbor Doesn’t Have
Part of being a TTSer is coveting the strange, unusual, abnormal, underappreciated, etc. – automotively speaking. One of our favorite pastimes in the TTS offices is to peruse classified ads from the UK, mainland Europe, and even the Far East and elsewhere in search of whacky cars that whet our appetites. A particular favorite website for this colossal timewasting is Germany’s www.mobile.de. So on the tail-end of buying another car this week (details forthcoming) and then tripping on another car I’d wanted to buy only to have the seller take his sweet time getting back to me, I thought I’d distract myself by looking for fun cars that one could conceivably buy for credit card or home equity money – including shipping – and which you’d be 100% certain your neighbor wouldn’t have. Unless he or she is more interesting than you are..
So what we have here are five such cars. The parameters were pretty wide: GT coupe or cabriolet, four seats, visual appeal (at least to me!), and never officially sold in the United States. What’s more, although some of the examples chosen here are toward the upper-end of the price spectrum for the models, examples of each can be found below US$10,000. Well below in some cases. But onwards and upwards!
1. Fiat 130 Coupe
The Pininfarina-designed Fiat 130 Coupe joined the 130 Sedan in Fiat’s lineup in 1971. The very angular styling was well ahead of its time and was Fiat’s first real foray into the personal GT coupe arena. Note the similarities between the 130 coupe and the later Ferrari 365/400/412 coupe among others. The 3235cc V6 is a very competent engine delivering 165bhp through either a 3-speed BW automatic or a 5-speed ZF manual, depending on your preference.
At a time when Mercedes’ GT was the W111 that dated back to 1962 the 130 was a breath of fresh air, and remained in production until 1977. We’ve seen a few 130 coupes pop-up for sale from time to time on these shores, but chances are you’ll never see another one. This pristine example was for sale in Elsdorf, Germany for 12.900 Euros.
2. Lancia Gamma Coupe
In many ways the 1977-1984 Lancia Gamma Coupe is the successor to the Fiat 130. Also styled by Pininfarina, still very boxy, the Gamma is more modern and adopts a period-trendy raked long-front short-rear stance, ostensibly in the name of aerodynamics, but it also looks neat. Contrary to the Fiat’s front-engine/rear-drive layout, the Gamma came front-engine/front-drive with either a 2.0 or 2.5 liter four-cylinder boxer motor. The motors were throaty and peppy, but had a reputation for poor reliability. As an occasional weekend driver, are you gonna let a little thing like that stop you?
Among your neighbors, there’s probably someone that will recall Fiats as being rusty little “eye-talian” things that weren’t worth the pavement they were sitting on, but it’ll take a true gearhead to recall the days when Lancias graced our shores. Expect a lot of “what’s a Lancia” kind of questions if you decide to bring home a Gamma. This one is available in Potenza, Italy (of course it is) for just 5.800 Euros.
3 – Peugeot 504 Coupe
Hey, look! It’s another Pininfarina design! Well, yes it is, albeit much older school. Note the distinct similarity between the Pug and the Fiat 124 Spider designed around the same approximate time. Released in 1969, the 504 Coupe remained in production through three series until 1983. These cars employ a traditional front-engine/rear-drive layout, and were available with a 1.8 liter inline four-cylinder initially and later with a 2.7 liter V6. They also came in a gorgeous convertible version, but prices on those are getting silly, while coupes remain fairly well-grounded.
French cars have always enjoyed a reputation in America as “quirky” – heck, Columbo drove one! Personally, I like that. The Peugeot driver is an international man of mystery, with a certain je nais se quoi about him. If nothing else, he appreciates style, even if his style is distinctly not “IN” style. The combination Italian styling and French mechanics in the 504 is a much better idea than cars like the Citroen SM which did things the other way ’round. This little sweetheart is available for sale in La Boisse, France for 9.900 Euros.
4. BMW E21 320i Baur Cabriolet
Don’t look at this as the obligatory Bimmer. In fact, this is a Baur. Yes, it’s a BMW, but apart from the grey market we didn’t get this, nor its predecessor based on the 2002, nor its E30 successor. Baurs are cool. We should know – one of us has one. But I digress. While Americans most certainly received the E21 3-Series, we got a wheezy, lethargic, EPA-choked/DOT heavy version light on power and heavy on things like 5mph bumpers and door braces. Sure they handled, but by-and-large they were a huge disappointment to the 2002-loving enthusiasts eagerly awaiting their arrival. In Europe, however, the story was vastly different. Without the regulatory merde to wade through, even the four-cylinder versions had pep. The Baur added some weight, but in exchange had one of the coolest roofs you’ve ever seen. You. Ever.
You can buy Baurs in the States, but they are hard to come by and so many have been enhanced – either by the government when they arrived here or by owners who couldn’t just leave well-enough alone. In contrast to the cars we’ve covered heretofore, however, these are familiar not only to us as motoring enthusiasts but also to the mechanics who will invariably be called-upon to wrench on them. Still they never fail to draw a crowd at your local Cars & Coffee, and they’re good fun on the road, like a proper BMW should be. This mint example (complete with AC!) is available in Poing, Germany for 10.900 Euros.
5 – Mazda 929/Cosmo Coupe
And here we have a our bargain-basement award winner for the day: the Mazda 929 Coupe, or Cosmo as it was sold in its home market. More astute readers may recall the Cosmo as that nifty James Bond-esque rotary-powered car from the 1960s. Well this is its spiritual successor. And it is all kinds of 1980s-tech Japanese, from the plasticky interior that you can smell just looking at it to the flush wraparound glass to the – wait for it – pop-up headlights. Yup. If European cars are just too mainstream for you, then here’s some Japan love for you. It even has those mid-80s ultra-bolstered seats that look like they’d be awful to sit in but just work..
These cars came in varying spec with either Wankel rotary engines or inline four-cylinders. While the rotary would be my choice and would only serve to add to the car’s quirkiness, some may prefer the familiarity of a good old two liter four banger – the same one that found its way into countless Mazdas of the time. For Japanese cars these were produced for a veritable eternity: from 1981-1989. They are plentiful on the ground and can be found dirt cheap. This nice example – which does run, drive, and is current on its German inspections – is available in Velden, Germany for a paltry 1.500 Euros. You can’t afford NOT to buy this car.
So there it is, then. Do your homework on shipping and importation paperwork and fees, make sure whatever you are looking at is at least 25 years old, and start shopping! Life is short.
Op deze website is al een post opgenomen toen Peter van Wijk deze auto begin van de 90’r jaren kocht. Dit bericht je lees hier.
Hieronder het relaas van huidige eigenaar Alex van der Laan.
Registratie/Omschrijving
Binnen de Nederlandse club, opgericht in de jaren negentig is deze 130 coupe wel een erg bekende verschijning.
De auto is met chassisnummer fiat130BC*0004455* een van de allerlaatsten die van de productie lijn af is gerold en bij de RDW tot op heden de coupe met het hoogst geregistreerde chassisnummer. De datum van eerste toelating/registratie in Italie waar de auto vandaan komt was 30 juni 1977. In Nederland is de auto op 8 november 1990 ingeschreven bij de rijksdienst voor het wegverkeer. Tot nu toe heeft de auto behalve de eerste eigenaar in Italie, 3 Nederlandse eigenaren gehad, welke allemaal bekend zijn bij de 130 Vereeniging.
De jaren negentig
Nadat deze coupe in 1990 door een Amsterdamse handelaar naar Nederland is gehaald, werd deze na te zijn goedgekeurd door de Nederlandse RDW aangeboden via de bekende verkoopkanalen.
Liefhebber pur sang Peter uit Amsterdam viel de wagen direct op en heeft ‘m direct zonder aarzelen gekocht. hij werd hiermee de eerste Nederlandse eigenaar van de “YR” zoals deze coupe liefkozend binnen de harde kern wordt genoemd. Peter heeft met ontzettend veel plezier een aantal jaren met de YR gereden, tot zijn wens om in zo’n auto te kunnen “poken” groter werd en de zoektocht naar een handgeschakelde versie in gang werd gezet. Voor de YR werd een nieuwe baas gezocht en kort daarna gevonden. Pieter uit Nijmegen werd de gelukkige nieuwe (tweede) Nederlandse eigenaar en ging met veel enthousiasme met de auto aan de gang. Of het in de loop van de jaren daarna nu door tijdgebrek komt of het verdelen van aandacht over meerdere auto’s in zijn collectie is niet helemaal bekend, maar de YR is de jaren negentig en zero’s zoals we dat populair nu noemen meer in de garage blijven staan dan op de openbare weg gezien. ieder nadeel heeft z’n voordeel en omdat het een donkere garage betrof heeft dat gelukkig geen slechte invloed op het mooie interieur gehad.
Vaak heeft Pieter ook een beroep gedaan op Alex van der Laan die 130’s als daily job restaureert, maar aangezien vele 130 eigenaren de weg naar Alex weten te vinden, was daar een toch wel aardige wachtlijst ontstaan.
De auto is uiteindelijk verkocht aan Alex op 5 April 2016. Hij werd daarmee eigenaar nummer 3 van de auto.
Verhuis en Restauratie
In 2018 heeft er een grote verhuizing plaatsgevonden richting de zon in Spanje. De bedrijfsactiviteiten in Nederland werden gestaakt en de redelijk grote privéverzameling auto’s meegenomen. Eindelijk tijd om mijn eigen auto’s eens aan te pakken!!!
De YR stond hoog op de lijst, het is altijd een zeer gezonde basis geweest om er weer een super coupe van te maken en de keuze vooral veel tijd en daarnaast het nodige geld te investeren was daarom niet moeilijk. De restauratie is nu ongeveer een jaar aan de gang geweest en op dit moment worden de bekende puntjes op de i gezet.
De auto zelf
Het zou wellicht makkelijker zijn op te sommen wat er allemaal (nog) niet aan deze coupe is gedaan. Als liefhebber van deze auto’s, maar daarnaast ook perfectionist die eigenlijk zelf nooit tevreden is omdat zaken nu eenmaal altijd toch weer nog beter kunnen, blijft het maken van nieuwe lijstjes altijd in het achterhoofd.
Maar realistisch zijn is ook een feit, er blijven bij een auto als deze altijd wensen over en om een beetje binnen de kostprijs te blijven moet je gewoon keuzes maken.
Technisch is deze coupe goed, heel erg goed. De motor heeft slechts 60.000 km. origineel gelopen en heeft alle paardenkrachten van toen nog in huis. Verder is alles wat van belang bij deze auto’s is uitgevoerd. Nieuwe distributieriem, waterpomp, remmen, uitlaat, wiellagers enz, enz.
De kilometerstanden van de auto zijn ook altijd netjes geregistreerd. Dat is niet moeilijk want toen Peter de auto kocht stond de teller op 75.000 km. Peter heeft de standen altijd keurig bij gehouden en was uiterst verbaasd dat de auto toen ik ‘m in 2016 kocht maar met de stand van 90.000 zo weinig gereden heeft.
Die stand heeft de auto eigenlijk nog steeds, ik heb er zelf al die tijd ook niet mee gereden omdat ik eerst alles heb aangepakt.
Onderstaande foto’s spreken voor zich:
Eind 2021 is deze 130 Coupe verhuisd naar het Verenigd Koninkrijk:
Pininfarina die de Coupé had ontworpen stelde in 1974 op eigen initiatief een vierdeurs versie van de Coupé voor, waarmee een gooi werd gedaan naar een mogelijke opvolger van de Berlina. Fiat had geen interesse en het bleef bij één exemplaar. Dat dit een prototype is kun je goed zien aan de achterportieren, de linker is verschillend ten opzichte van de rechter.
Lorenza Pininfarina presenting the Fiat 130 Opera.
Bovenstaande foto komt uit het boek Pininfarina Cinquantanni.
Bijgevoegd is het programma van de Meeting die de Italiaanse Fiat 130 club organiseert ter gelegenheid van het 50-jarig jubileum van de 130 Coupé. Locatie is de Casa Martini, Martini-fabriek in Pessione. Wij hopen u te zien, Giorgio en Alberto
Fiat staat al decennia lang bekend om de succesvolle kleine auto’s die het op de markt heeft gebracht. Door de jaren heen heeft Fiat ook diverse grote modellen uitgebracht, onder meer de Fiat 130. Deze auto, voorzien van automaat, werd door Autokampioen getest in nummer 28 van 1971. Autokampioen vatte een en ander als volgt samen: “De Fiat 130 is een zeer comfortabele en bijzonder goed uitgeruste auto, die bovendien over uitstekende rijeigenschappen beschikt. Men kan hem kwalificeren als een zeer luxueuze reiswagen; echter ook in stadsverkeer blijkt hij – ondanks zijn afmetingen – gemakkelijk manoeuvreerbaar te zijn, mede door zijn probleemloze bediening en goede overzichtelijkheid.”
De motor was en fraai stukje techniek. “Constructief hetzelfde ontwerp als in Fiat Dino, maar met andere afmetingen. Fraaie constructie met één bovenliggende nokkenas per cilinderreeks, één carburateur met dubbele venturi en een elektrisch aangedreven ventilator met thermostatische regeling.” De prestaties lagen “op zeer hoog niveau”.
De besturing was “zeer precies”. “Zeer prettige stuurbekrachtiging, resulterend in een lichte en gemakkelijke bediening, zonder dat het wegcontact verloren gaat, ook niet bij zeer hoge snelheden.”
Het comfort stond “op zeer hoog peil”. “Behalve bij zeer hoge toerentallen is motor bijzonder stil en ook windgeruis is, zelfs bij zeer hoge rijsnelheden, opvallend laag.” “Voorts leveren rustige besturing comfortabele vering en prettige zitpositie positieve bijdragen tot algeheel comfort.”
De interieurruimte was: “Zeer royaal, zowel voor- als achterin. “Keurig afgewerkt en zeer ruim koffercompartiment”.
Verder was er nog lof voor de “uitstekende remmen” en de “complete uitrusting”.
Nog wat gegevens om aan te geven dat het ‘andere tijden’ waren:
Motor: 2.866 cc met 160 pk
Gemiddeld brandstofverbruik: tussen de 14 en 20 liter per 100km
Topsnelheid: 181 km/u
Acceleratie: 0-100 km/u 14,6 sec
Nieuwprijs: Hfl 25.194, dat is EUR 11.433.
De link naar deze publicatie van Autotest historie staat hier op Facebook.
Deze auto is ook getest door Autovisie in het onderstaande artikel:
Pictures of Abdel Halim Hafez’s car gifted to him by King Hassan II.. Saved his life because of its speed.
Own the brown nightingale, Abdel Halim Hafez, a number of wonderful and very rare cars, among them a car he received as a gift from the late King Hassan II of Morocco, which is Fiat130 model 1969, which had a 3200 cc engine with automatic transmission, silver color.
The Italian car had only 4 copies in Egypt, one with President Sadat and one with the owner of the Fiat company, another with the British ambassador, and the fourth was in the possession of the Brown Nightingale.
In an interview with Al-Youm Al-Sabaa newspaper with his nephew, Muhammad Shabana, he says that that car saved the life of the late star, as he was in his villa in Ajami, and he had a bleeding and had his driver Abdel Fattah with him, so I helped him to go to Dr. Yassin Abdel Ghaffar in about two and a quarter hours in the pyramid, where The speed of the car is 260 km per hour.
It is noteworthy that the 1969 Fiat 130 has a V6 engine with a five-speed automatic transmission, and it accelerates from stability to 100 km / h in just 9 seconds, reaching a top speed of 190 km /h.
Op de salon van Geneve in 1974 presenteerde Pininfarina een shooting brake op basis van de Coupé. Hoewel drie jaar na de presentatie van de Coupé, leken beide auto’s wel tegelijk te zijn getekend, zo perfect in balans zijn de ontwerpen. De lange ranke lijnen dwingen nog steeds veel respect af. In het Japanse tijdschrift Car Styling schreef men destijds dat deze break alle eerdere breaks op het gebied van vormgeving had overtroffen. Ondanks de bijzonder mooie vormgeving is ook dit voorstel nooit in productie gegaan. De slechte verkoopcijfers van de Coupé zullen ongetwijfeld een rol hebben gespeeld. Pininfarina bouwde er drie exemplaren van. Eén hiervan is nog te bewonderen bij Pininfarina zelf.
Een andere is in het bezit van een verzamelaar.
Fiat 130 Maremma tijdens de 50 jaar Coupé meeting ina ik Turijn
Bovenstaande foto komt uit het boek Pininfarina Cinquantanni.
Op het internet staat een Argentijns autoblog Retrovisiones.com. Zelfs hier een heel artikel over de Fiat 130 Maremma, klik hier voor het artikel.
Das Jahr 1969 brachte es an den Tag. Die Menschheit strebte nach Höherem. Nicht nur, dass Neil Armstrong am 2. Juli um 3:56 MEZ als erster Mensch den Mond betrat, auch im kleinen Europa brach eine neue Zeitrechnung an. Nach den Studentenunruhen im Jahr zuvor, wehte ein Geist des Aufbruchs durch Europa. Weg mit dem alten Kleinwagenmief der Nachkriegszeit und endlich etwas Luxus zeigen und genießen. Die Mittelschicht war gut situiert und in den Chefetagen freute man sich über gute Geschäfte. Da durfte der nächste Dienstwagen ruhig etwas größer ausfallen.
Fiat im Erfolgsrausch
Der neue Wohlstand war auch für Fiat das Startsignal für den Aufbruch in neue Klassen. Die Italiener spielen damals eine herausragende Rolle am Automobilmarkt in Europa. Die Kleinst- und Kleinwagen der Italiener verkaufen sich gut, die Autos genießen einen veritablen Ruf bei den Exportländern und mehrfach werden Modelle der Turiner zum Auto des Jahres gekürt. Eine Auszeichnung, die einst Garant für hohe Produktgüte und beachtliche Absatzsteigerungen war. Doch es sind eben Klein- und Mittelklassewagen, mit denen man das Geld verdient. Zu wenig für den Konzern und für Fiat Chef Agnelli auch zu wenig Prestige. Ein Luxusliner muss her. Einer, der es vor allem mit den deutschen Granden wie Mercedes und BMW aufnehmen kann und der diese mit italienischem Flair und technischer Extravaganz aus dem Fokus der Zielgruppe kegelt.
In der Diktion soll der neue Wagen herrschaftlich aber nicht protzig sein, so Fiat in einem Pressetext. Keine Frage, die Turiner wollen vor allem die Lenker der Wirtschaft von ihrem Produkt überzeugen. Die Idee für den Fiat 130 ist geboren und sein Lastenheft schnell erstellt. Ein schickes aber schlichtes Design, ein eleganter und großzügiger Innenraum sowie ein V6-Motor mit ordentlich Leistung, dazu eine serienmäßige Automatik. Das alles ist nicht neu im Autobau. Für Fiat ist es aber beinahe so etwas wie der erste Schritt auf dem Mond.
Opel als Gegenspieler
Die Bemühungen der Italiener sieht man in Rüsselsheim mit Gelassenheit. Dort hat man, als Erfüllungsgehilfe von GM, gerade die zweite Generation der bislang erfolgreichen KAD-Baureihe auf Kiel gelegt, wobei dem Opel Admiral die Hauptrolle zukommt. Das Modell in der Mitte der Baureihe hat unübersehbare amerikanische Einflüsse, besticht durch bulliges Design, viel Platz und durch einen modernen Reihensechszylindermotor mit einer Einspritzanlage. Im Detail ist es, wie sein Vorgänger, zwar wenig ausgefeilt, doch die Kundschaft war bislang zufrieden mit dem robusten Opel. Das selbst die hochwertigeren Diplomat Modelle mit dem gleichen Antrieb lieferbar sind, soll den Erfolg des Admiral nicht bremsen, denn dieses gewisse Understatement ist es eben auch, was die Kunden an dem Opel begeistert. Der ist am Ende zwar immer noch einen Steinwurf von den vergleichbaren Modellen von BMW und Mercedes-Benz entfernt, kann aber als direkter Konkurrent des Fiat gelten, wenn er auch fast 4000 DM günstiger ist, als der Italiener.
Al sinds 1993 heeft deze auto standplaats Amsterdam. Eigenhandig, door Peter van Wijk rijdend uit Italie gehaald toen dat gewoon nog kon.
de vorige eigenaar bij de koop in 1993
Peter van Wijk bij Autodem in Bazzano (I) 1993
Keuring Fiat 130 coupe bij de RDW in 1993
Fiat 130 op de Ramblas van Barcelona (1999)
Fiat Club Nederland bestaat 30 jaar
Fiat 130 Coupe Peter van Wijk in Nederlands landschap
In Toscane
Deze 130 komt oorspronkelijk uit Rome en had kenteken Roma N74118. Al heel lang wilde ondergetekende een Coupe, een handgeschakelde en eentje die na wat onderhoud direct kon rijden, geen restauratieproject. Tijdens een Italietripje uitgekomen bij fa. Autodem in Bazano, een sloperij gespecialiseerd in Fiat 130. Hier stond deze auto, welke te koop was aangeboden door iemand uit de omgeving. Ik heb de auto goed in me opgenomen en thuis via de fax heen en weer onderhandeld. Ik sprak geen italiaans en zij enkel italiaans… Uiteindelijk de auto gekocht en afgesproken dat de 130 rijklaar afgeleverd zou worden.
Met een zak cash geld en 3 vrienden togen we een vrijdagavond in 1993 naar Italie om de auto op te halen. Zaterdagmorgen de auto bewonderd en de laatste checks uitgevoerd. Helaas kwam er bij het betalen een kink in de kabel. De eigenaar had niet begrepen dat de auto het land zou verlaten en wilde de auto daarom niet aan mij verkopen. Had iets met belastingwetgeving en kentekenplaten te maken.
De oplossing was dat ik de 130 van Autodem zou kopen, de auto moest dus overgeschreven worden van de oude eigenaar naar Autodem. Vervolgens koop ik de auto weer van Autodem. Zij hadden het vertrouwen dat ik de kentekenplaten zou retourneren.
Dat overschrijven moet bij een Notario gebeuren en die werken niet innhet weekeinde, dat kan pas maandag. Wat nu?
We splitsen de groep, 2 man gaan naar huis en 2 man blijven achter, in afwachting van maandag. We nemen het er van en genieten op het terras van dit ongepland verblijf.
Het papierwerk was maandag snel geregeld, niets stond de terugreis in de weg. Heel onwennig rijden we weg. De auto heeft jaren stil gestaan en moet nu 1400 km. naar zijn nieuwe thuis rijden. De banden moeten wennen, de meters moeten wennen, eigenlijk moet alles wennen, de inzittenden ook. We zijn gespitst op ieder vreemd geluid. Na ca. honderd kilometer begint het vertrouwen te komen. Alles doet het, geen rare geluiden, geen trillingen, geen vreemd gedrag van de auto, etc. Voorzichtig komt er een glimlach op onze gezichten.
Uiteindelijk is enkel, op een te verhelpen kortsluiting in de verlichting na, alles goed gegaan en zijn we veilig in Amsterdam aangekomen.
Wat een avontuur!
Peter van Wijk
Fiat 130: DH-73-58
———————————————————————————————————
Januari 2013 is deze auto verkocht en heeft nu een nieuwe eigenaar in Duitsland gekregen.
Numero di targa: TO 22438 F
Numero di telaio: 71
l’anno di costruzione: 1971
English:
In the cold winter of 1983, an entrepreneur from Turin was wondering which Christmas gift to give himself. A strange and funny phone call solved all his doubt. A friend of him, owner of the Fiat dealer of Rosta (little city close to Turin) asked him: “Here have we got a strange car, with a strange paint, but it was owned by Giovanni Agnelli. Are you interested?” The man hurried to this little city. He fell in love immediately. She was the Fiat 130 coupé chassis number 71., painted in cherry red light metallic. This extra-series painting was a special will of Giovanni Agnelli for his luxury coupé branded Fiat, but with gala dress made by Pininfarina. This ch n° 71 is coupé pre-series and, having the privilege to be a friend of the pleasant entrepreneur, I can tell you all the fashion of this car. Like the all pre-series this coupé owns some little, but clear, differences from the normal Fiat 130 coupé. Of course, painting is the main and most fashionable evidence. The original plate is one of the most famous. It belongs to the consequential plate eternalized by some picture printed on the most famous car magazine from 70’ (Quattroruote, Motor Italia, AutoVisie, L’automobile and so on). In fact she’s plated TO F 22438. The rear badge “Fiat 130” on the right part of the trunk is the one with bigger character as all pre-series (like the ch n° 8 and 68). “Pininfarina” badges on the lateral side are only the vertical ones. The extended ones below are not present. The central consolle in front of the gearbox leverage present different electric windows switches. This car own a manual ZF gearbox. This car had a very adventurous life. Used as everyday car to run from Turin to Rome and reverse in only one day, or as holiday car for relax vacation in Trentino Alto Adige. A life full of satisfaction and success. This car was bought with 22.000 km and now has 35.000 km.
Italiano:
Fiat 130 Coupé, One-off, 1971
Una delle Fiat 130 Coupé personalizzate possedute dall’avvocato Agnelli apparteneva al lotto delle preserie ed aveva il numero di telaio 71.
Era dipinta in una particolarissima tonalità di rosso ciliegia metallizzato, richiesta e approvata dell’Avvocato.
Come tutti gli esemplari appartenenti alle preserie di produzione, era caratterizzato da piccole, ma evidenti differenze rispetto a quelle che furono poi le Fiat 130 Coupé delle serie definitive, quali:
– la targhetta posteriore, recante la scritta “Fiat 130”, a caratteri dilatati;
– gli stemmi “Pininfarina” laterali senza le scritte lineari sottostanti;
– la consolle centrale, posta davanti alla leva del cambio e i comandi degli alzavetri elettrici differenti da quelli montati successivamente sulle Fiat 130 Coupè di serie;
– il cambio montato era uno ZF.
Era targata TO F22438.
Italiano:
Nel lontano inverno del 1983, un simpatico imprenditore torinese era in ambasce su quale regalo di Natale farsi. Una curiosa telefonata lo tolse dall’imbarazzo. Erano dei suoi conoscenti che lo chiamavano dalla succursale Fiat di Rosta, microbica cittadina a pochi chilometri da Torino. “Abbiamo qui una vettura che non sappiamo cosa sia, di un colore strano, ma era di Gianni Agnelli. Interessa?”. La curiosità fece schizzare il simpatico Ingegnere a Rosta. Se non fu amore a prima vista, fu qualcosa di molto simile. Era lei. La 130 coupé telaio 71. Colore ciliegia metallizzato. Un colore particolare voluto dall’Avvocato Agnelli per la lussuosissima coupé con il marchio Fiat, ma il vestito da sera di Pininfarina. E, oltretutto, la n° 71 è una pre-serie. Avendo il privilegio di essere amico del simpatico ingegnere, ho anche la possibilità di raccontare tutto il fascino della n° 71. Come tutti i pre-serie è caratterizzata da piccole, ma evidenti, differenze da quelli che saranno poi le 130 coupé di serie. Esteriormente la verniciatura extra serie è l’elemento di maggior particolarità e maggior fascino. La targa, originale, è una di quelle consequenziali note in tutti gli articoli dell’epoca (Quattroruote, Motor Italia, AutoVisie, L’Automobile), ovvero TO F22438. La targhetta posteriore “Fiat 130” è quella a caratteri dilatati tipica dei pre-serie (presente, infatti, anche sulla n° 8 e 68). Gli stemmi “Pininfarina” laterali sono solo quelli orizzontali, mentre non sono presenti le scritte lineari sottostanti. La consolle centrale davanti alla leva del cambio e i comandi degli alzavetri elettrici differiscono lievemente da quelli di serie. La n° 71 monta un cambio meccanico ZF. Questa vettura ha vissuto momenti memorabili in giro per l’Italia. “Tour de force” lavorativi che le hanno visto fare Torino – Roma – Torino in giornata, o più rilassanti viaggi di piacere nel Trentino Alto Adige. Insomma: una vita vissuta con successo e soddisfazione. Acquistata con 22.000 km, ad oggi questa splendida pre-serie segna 35.000 km sul tachimetro.
Pavesi?? Oh ja, die Italiaanse wegrestaurants. Fout. Er bestaat (bestond?) een gelijknamig Italiaans carrosseriebedrijf. Helaas is alles rond dit bedrijf in nevelen gehuld. Op internet kom je weinig aan de weet over deze onderneming; er bestaat wel een webadres maar er hangt geen website aan vast. Jammer, want het verhaal wil dat Pavesi een Fiat 130 Coupé Fuoriserie bouwde. Een Italiaans clublid had (heeft?) er één. De vraag is: hoe ziet dat ding eruit? De auto zou te herkennen zijn aan een zwart vinyl dak. Nou bestaat er wel een foto van een Coupé met een zwart vinyl dak op een autotentoonstelling. Alles wijst er dus op dat dit de 130 Pavesi moet zijn, ware het niet dat de naam van Pininfarina boven de stand hangt…
Nu, 16 maart 2021, zijn 40 jaar verstreken sinds die ochtend van 16 maart 1978, waarin de Italiaanse politicus Aldo Moro op de Via Fani in Rome werd ontvoerd door de Rode Brigades en zijn escorte op brute wijze werd vermoord.
De ministeriële blauwe Fiat 130 waarin de president van de christen-democraten Moro zat (samen met maarschalk Oreste Leonardi en chauffeur Domenico Ricci) staat in het Museo Storico della Motorizzazione Civile (Via Di Settebagni 333) in Rome.
In 2019 is dit museum opengesteld, er zijn speciale toestemmingen nodig voor entree.
In dit Italiaanse blog staat nog meer informatie over dit museum en de historie hiervan.
Over de verschrikkelijke ontvoering van Aldo Moro zie ook:
Te koop en inmiddels verkocht: Brink-trekhaak, specifiek gemaakt voor Fiat 130 (zie label).
Past volgens de kenners zowel onder de Berlina als onder de Coupé. Ik heb hem vorig jaar van een liefhebber gekocht, maar later een zware caravan aangeschaft, die ik met een sterkere auto ga trekken.
Toen betaalde ik 100 euro voor de haak en voor dat bedrag mag hij nu weer weg.
Bij Classic Paradise repareren ze met hart & ziel alle soorten en maten klassiekers en youngtimers. Dit alles in een unieke Jaren 80 ambiance. De Fiat 130 is hier zeker in goede handen, mede eigenaar Job bezit en restaureerde zelf zijn Fiat 130 Coupé.
Bij Classic Paradise mochten ze al heel wat Centotrento’s in de werkplaats verwelkomen, zelfs van over de landsgrenzen. Coupés zowel als Berlina’s.
Onderdelen zijn niet altijd even makkelijk vindbaar maar dankzij hun ervaring en uitgebreide netwerk, krijgen ze het vrijwel altijd voor elkaar. Ook in technisch opzicht hebben deze auto’s nog maar weinig geheimen voor Classic Paradise. Zij kunnen zich rustig ‘Fiat 130 Specialist’ noemen.
In dit portfolio op de website van Classic Paradise staat een uitgebreid overzicht van de vele en uiteenlopende werkzaamheden die aan deze auto’s zijn gedaan. De foto’s staan beslist niet in chronologische volgorde, het betreffen meerdere auto’s en tussen de technische taferelen staan ook een aantal leuke sfeerbeelden.
Classic Paradise
Ambachtshof 17
5317 NN Nederhemert
Oorspronkelijk kenteken: AUF 123 K (GB)
export naar België: O-AZB-024 (B)
Huidig kenteken: DZ-68-40 (NL)
Bouwjaar: 1972
Chassis nr.: fiat130BC*0000302*
Van Nederlandse liefhebber deze 1e serie uit 1972 met een automaat.
De kleurstelling is donkergrijs met een beige velours interieur. De auto is geheel compleet en uitgevoerd met de optionele airco. Destijds nog navraag gedaan bij ‘Centro Storico Fiat’ maar daar was helaas geen aanvullende informatie voorhanden.
Volgens het RDW is de eerste toelating van 15-9-1972, het serie nr 130BC0000302 echter geeft aan dat het om een vroeg productie nummer gaat en waarschijnlijk al in 1971 van de band is gerold.
De kilometerstand staat nu, eind 2020, op 114.500 km, hiervan ca 5.000 km gereden door de huidige eigenaar in de afgelopen 2 jaar tijd.
De auto heb ik een paar jaar geleden gekocht van een enorme liefhebber in België. Ik ben via Peter van de 130 club met hem in contact gekomen toen hij achter de schermen te koop werd aangeboden. Deze man had omstreeks 2013 de auto uit Engeland geïmporteerd. De auto is destijds met een Italiaanse familie mee verhuisd naar Engeland (de originele dealer sticker zit nog op de achteruit alsmede op de kentekenplaat – fijne details). De auto heeft in verschillende Engelse autobladen gestaan en heeft ook opgetreden in een hele oude Top Gear episode (deze staat op Youtube).
De Belgische eigenaar heeft zijn auto vertroeteld is misschien wel een understatement. De auto was gestald in een geconditioneerde ruimte met abonnement. Al het
onderhoud is gedaan bij Officina Valenti in Brussel. Hiervan zijn alle rekeningen aanwezig, een vluchtige telling komt richting de € 20k. De reden van verkoop was
de opkomende milieu problematiek en toekomstige auto beperkingen. Er is een oud taxatie rapport uit 2015 met een waarde van € 30k bij de auto.
Zelf heeft huidige eigenaar enorm veel plezier aan de auto beleefd. Met als hoogtepunt een bezoek aan de Pininfarina windtunnel in Gruliasco – Turijn waar een ontmoeting plaats vond met de ontwerper Paolo Martin.
Paolo heeft voor de auto gesigneerd op de zonneklep.
Een mooi moment was ook een deelname aan Concours Soestdijk:
Los van bovenstaande is de auto technisch zeer goed, maar ook optisch is de auto van binnen en buiten in uitstekende staat.
In onderstaande magazines vervult deze 130 de hoofdrol:
Bud Spencer ontziet de 130 Coupé niet (die hij iemand op lompe wijze afhandig heeft gemaakt) en inzet voor een wilde achtervolging in Piedone lo Sbirro. Hij weet er zelfs een Lamborghini Espada mee bij te houden. Kijk zelf maar hier.
in HD:
Wat screenshots:
Een andere foto met Bud Spencer:
Klik op onderstaand YouTube logo om de playlist te starten met alle Fiat 130 filmpjes die door mij gemaakt zijn. Het is geen compleet beeld van de Fiat 130 maar puur waar ik zelf bij betrokken/aanwezig was.
Naast de Telegraaf zal er ook een artikel in de Autovisie worden geplaatst. Op de website van de Telegraaf/Autovisie volgt ook nog een filmpje over de auto en zijn baasje.
Klik op het YouTube logo voor het filmpje in de serie Uw Garage:
Voor het laatste ritje hadden in Italia enkele carrosserie bedrijven een exclusief vervoer middel bedacht. En voor heel exclusief vervoer had de firma Casale een “one off” exemplaar gebouwd op basis van een 130 coupe!
Ook in Nederland is er nu een 130 voor je allerlaatste ritje, kijk naar deze foto’s:
Alle overige foto’s zijn in Italië gemaakt.
In Italië zelf zijn enkele jaren geleden nog foto’s geschoten van een 130 Funerale, die duidelijk nog een klusje had….
Ook Wim Vernimmen heeft eens een Fiat 130 Funerale gespot. Zijn verhaal:
Min of meer bij toeval kwam ik op de Fiat 130 website terecht. Daar zag ik een paar bijzondere varianten op het klassieke thema. Het maakte bij mij een verre herinnering wakker van een Fiat 130 als uitvaart wagen. Deze heb ik tijdens een vakantie op de foto gezet. Het was in 1983, in de Italiaanse badplaats Bellaria, ten zuiden van Rimini.
Rond de Middellandse zee kwam ik tijdens vakanties wel vaker auto’s tegen, die in je Nederland niet zag, zoals de Renault 7 (Renault 5 met kontje), de Austin Victoria (Glider met kontje), en de Seat 850 in 4-deurs uitvoering.
Maar deze Fiat 130 zal waarschijnlijk een éénmalig project geweest zijn van een creatieve koetswerkbouwer.
Op basis van de Coupé:
Dario Casale bouwde begrafeniswagens op basis van zeer exclusieve automobielen. Naast Mercedes-Benz, Rolls Royce, Cadillac en BMW bouwde hij in 1978 éénmalig een exemplaar op basis van de Fiat 130 Coupé.
Een andere berlina die onlangs in Italië te koop wordt/werd aangeboden. “Voor liefhebbers met een pro-actieve levenplanning: Sla je slag!”
Wat andere “hobby projecten”:
Lex van der laan heeft eens zo’n begrafenis auto gekocht en (gedeeltelijk gerestaureerd. De auto is na een jaar of twee verkocht aan een enthousiaste Duitser, die het project graag wilde overnemen en afmaken. Of dit ooit nog gelukt is en waar de auto zich nu bevind is verder niet bekend.
Het Italiaanse bedrijf Pocher brengt een 1:13 model uit van de 2800 Berlina;
Hachette brengt modelletjes uit voorzien van een uitgebreide beschrijving, schaal 1:43;
Replicar Scale Models brengt van bijna alle 130 varianten 1:43 modellen uit, althans volgens de website. Let vooral ook op de foto’s van de showroom: een 130 coupe in de schaal 1 : 1!
Starline Models brengt een heel scala aan Coupe en Berlina modellen op de markt. In bijna iedere geleverde kleurstelling.
Ook de firma BO-G maakte modellen van de Fiat 130, een link naar een totaal overzicht van alle Fiat 130 modellen vind je hier.
Neo brengt ook een aantal interessante Fiat modellen uit waaronder de Fiat 130.
The Mercury Fiat 130 Berlina. It was available in Red, Red Metallic, Ochre, Green Metallic, Blue Metallic, Grey Metallic, Blue finish at 1:43 scale. Released in 1969.
Base: detailed base, unpainted cast base.
Model features: detailed interior, opening doors
Origin: Made in Italy
Packaging: cardboard box
Vehicle make: Fiat
Vehicle model: 130, Berlina
Vehicle type: saloon car
Wheels: tyres with tread
Windows: windows
Vanuit Polen komt dit modelletje van de 130 Pausmobiel:
De rond draaiende 130 is hier te zien met werkelijk verschrikkelijke muziek eronder.
Ook op Ebay, klik hier voor de link. Op YouTube staat een nogal saai, maar fraai Pools gesproken filmpje, klik hier.